نجمه شاه علي

به نام خدا. به نام خدايي كه نام حسين را همچون ستاره اي بر آسمان خيال من نقاشي كرد و او را سرلوحه ي بشريت قرار داد و اقيانوس محبت را در دل پاكش جايگزين كرد. حسين، مرواريد درون صدف است؛ صدفي كه بر ساحل دوستي سكني گزيده و خورشيد را سرمنشأ دوستي با او مي داند. حال كه بر ساحل انتظار



[ صفحه 211]



نشسته ام، صدفي نمي بينم. شايد صدف گمشده ي مرا آب درياي بي كران برده است. شايد اين صدف خودش را در آب هاي دريا پنهان كرده است، شايد….

نجمه شاه علي، چهارده ساله است و در شهرستان تربت حيدريه در استان خراسان زندگي مي كند. او هم اكنون دانش آموز دوره ي دبيرستان است و يك قطعه ي ادبي با موضوع «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم…» ارسال كرده است. او نثري زيبا و شاعرانه دارد و درباره ي كربلا، عاشورا و امام حسين عليه السلام بسيار زيبا سخن مي راند.