نرگس شريفي

از ابتداي خلقت، بشر با اين امر مواجه شد كه بايد براي رفتن از اين جهان، مقدماتي بچيند. صدها آيين و مذهب و پيامبر آمدند تا بشر از سر درگمي رها شود. همه ي آن ها نيز يك راه را در قالب آيين هاي مختلف نشان دادند. هركس نسبت به ظرفيت زمان، مكان و جغرافياي زندگي خود، به زير چتر آييني خزيد، تا خود را براي رفتن آماده سازد و از قافله عقب نماند.

نرگس شريفي فهلياني اهل نورآباد ممسني فارس است. او در سال 1355 به دنيا آمده است. متن ادبي او در سي و سه صفحه نوشته و تدوين شده است. نرگس علت شركت خود در اين مسابقه را عشق وافي به اباعبدالله الحسين عليه السلام ذكر كرده و موضوع نوشته خود را «تجلي نماز در نهضت عاشورايي» قرار داده است. از نظر او جنبه هاي مختلف نهضت عاشورا از يكديگر جدا نيست. جنبه هاي سياسي، عبادي، اجتماعي و تاريخي عاشورا ارتباط متقابلي با يكديگر دارند و در هم تنيده اند. به همين دليل است كه موقعِ بحث از يكي از موارد، لازم است كه مباحث ديگر نيز مد نظر قرار گيرد.



[ صفحه 209]



نويسنده ابتدا به بحث و تبيين علل نماز و عمل به آن مي پردازد و سپس به بيان تجربه هاي ديني خود در باب نماز مي نشيند؛ تجربه هايي كه وي از آن سخن مي گويد، عارفانه است؛ تجربه ي كسي كه در نيمه شب به نماز برمي خيزد و به تدريج سنگ و كوه و درخت و پرنده را نيز در نماز مي بيند.

نويسنده سپس به سيري اسطوره اي از انبيا، از آدم تا خاتم مي پردازد. در تلقي وي بايد از چنين مراحل و خان هايي، كه پيامبران پشت سر نهاده اند، گذر كرد تا به نماز حسين عليه السلام رسيد.