فهيمه راعي

به نام خداي حسين، ربّ النوع شجاعت، شهادت و عشق. نيكوترين خلق خدا كه مرگ در مقابلش اظهار بندگي و ناتواني كرد.

زبانم هواي سخن گفتن در پيشگاهش را دارد. اي نهايت بخشندگي و محبت! اي مهتاب شب هاي بي كسي! به سويت مي آيم و مطمئنم كه مرا خواهي بخشيد و نمازم را قبول خواهي كرد.

فهيمه راعي از دهق، مجموعه اي به نام «گنج عمران» در حدود صد صفحه ارسال داشته است كه شامل مقدمه، ديباچه و بخش هاي متعددي است به نام هاي «بهار نيايش»، «پلكاني به سوي توحيد»، «روح وضو»، «ميعاد با ابراهيم» و….

او در هر فصل از دريچه اي به نماز نگريسته و آن را توضيح داده است.

هم چنين نويسنده براي رسانيدن منظور خويش، از اشعار شاعراني چون حافظ، مولوي، سنايي و شهريار استفاده كرده است و در برخي صفحات نيز احاديث و آيات قرآني، زينت بخش نوشتار اوست.



[ صفحه 183]