الهام خدادادي

هنگامه ي ظهر، جنگ شدت گرفت. حسين بي يار و ياور به اقامه ي نماز ظهر پرداخت. به من گفت: «اذان بگو» گفتم: «حالا؟!» گفت: «اذان بگو» و دستان خود را به طرف آسمان برد و به نماز ايستاد.

نوشته ي الهام خدادادي كه در سه صفحه تنظيم شده است، در بردارنده ي احساسات پاك نويسنده و عشق او به امام حسين عليه السلام است. سوژه ي نوشته ي او «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم…» در لابه لاي جملات محسوس است و نويسنده در ميان نوشته ها، خود را يكي از ياران امام مي داند كه سپر بلاي او شده و در انتها مي گويد: «كاش اين آرزو به حقيقت مي پيوست».