رقيه حسيني

سلام بر كعبه، صاف ترين چشمه ي نيايش در سپيده دمان بندگي!

هنگامي كه به قبله رو مي كنم، سفر را با شاخه اي از نور آغاز مي كنم. به سوي قبله نشستن يعني رفتن براي فرار از زنجير كثرت ها و پيوستن به زلالي وحدت؛ چرا كه محراب دلتنگي هاست.



[ صفحه 129]



رقيه حسيني دانش آموز سال سوم رياضي از شهرستان بيرجند ده قطعه ي ادبي با نام «قبله، ميعادگاه عابدان» ارسال داشته كه اكثر آن ها حول كعبه و ارتباط آن با نماز مي گردد. نام قطعات ادبي او عبارت است از: «كعبه ساحل خوبي ها»، «قبله» و «عطر كعبه».