اكرم حاجي

اگر در نماز حسين عليه السلام بودم، اقيانوس برايم مفهوم نداشت؛ چون اقيانوس دل هاي كساني كه در آن روز شركت كرده بودند، بسيار وسيع تر از هفت اقيانوسي است كه در جهان وجود دارد.



[ صفحه 128]



هفتاد و دو اقيانوس به هم پيوستند؛ خروشيدند؛ جوشيدند و از فرات گذشتند و به آسمان سر كشيدند. پروانگان بال و پر شكسته اي كه روز عاشورا در نماز امام حسين عليه السلام بودند، براي اقامه ي نماز، به ميدان نبرد رفته بودند. من نيز پروانه اي بال و پر شكسته ام كه دوست داشتم در آن روز شركت كنم تا عطر نفس هاي بهشتي حسين عليه السلام را بشنوم. اما نااميد نيستم و چشم به ظهور وارث حسين عليه السلام، مهدي عجّل الله تَعالي فَرَجهُ شَّريف دوخته ام. به اميد ظهورت، يا مهدي !

از استان آذربايجان شرقي، شهرستان اهر، اكرم حاجي، متن ادبي خود را با درون مايه ي «اگر در نماز حسين عليه السلام بودم…» فرستاده است. قطعه ي ادبي او كه در نيم صفحه خلاصه شده است، بيانگر اعتقادات و روحيات لطيف نويسنده است.