داوود جمهوري

نماز، نياز دل هاي شكسته و مرهم قلب هاي خسته است؛ شروع زوال گناه است. نماز ريسمان خداست؛ دستگير من دردمند و عاجز و دل سوخته است. تهي شدن من من، از من است. پيوست من با توست. نماز، نياز روح من دل خسته است.

داوود جمهوري، متولد سال 1358، از هموطنان تهراني است. او در رشته ي رياضي فيزيك تحصيل كرده است و متن ادبي او درباره ي موضوع كلي «نماز» است.

در تلقي او، نماز فاصله ها و تمايزها را از ميان مي برد و عاشق را با معشوق يكي مي كند. جمهوري در پايان نوشتار خود خداوند را مخاطب قرار داده و با او مناجات مي كند.