طيبه جيريايي

مات و مبهوت تو شدند تمام ملائكِ افلاك؛ آن هنگام كه غرق سجده شده بودي و چيزي به جز فكر خدايت را در درون راه نمي دادي. جنگ بود؛ پيكان تيز و پر از كينه ي دشمن در پاي تو فرورفته بود، خدا لعنت كند كسي را كه تير به پاي تو زد، خواستند پيكان را از پايت بكشند، اما شدت دردش آن قدر زياد بود كه حتي پرطاقت ترين انسان هم آن را به سختي تحمل مي كند. پسر



[ صفحه 104]



بزرگوارت، آن كه سرور جوانان فردوس برين است، فرمود بگذاريد تا هنگام نماز فرا رسد. شير خدا درونش را آرام كند و مست راز و نياز خداي تعالي شود. صبر كردند تا آن هنگام فرا رسيد در سجده كه شدي تير را از پاي مباركت كشيدند؛ اما چنان غرق در درياي پاكي شده بودي كه اصلاً متوجه نشدي. بعد از به جاي آوردن نمازت فهميدي كه پيكان از تنت خارج شده است.

طيبه جيريايي مقالات ادبي خود را با عنوان «ستايش» ارسال كرده است. «ستايش» شامل يك مقدمه و ده متن ادبي است كه هر متن عنوان خاصّ خود را داراست. عناوين متون به قرار زيرند: «خون حق» «الگوي من»، «زندگي»، «بيد مجنون عاشق»، «فقط براي تو»، «در حمد تو»، «نماز چيست؟»، «پاسخ»، «سخت و ظريف» و «مادر عشق».

جيريايي در اثر ادبي خود سعي كرده به توصيف وقايع تاريخي اي كه براي نمازگزاران رخ داده، بپردازد. او در اين اثر به شرح شهادت حضرت علي عليه السلام و اهميت نماز در زندگي ايشان پرداخته است.

وجه مشترك همه ي متون ادبي اي كه او نوشته، نماز است و او درباره ي نقش و اهميتي كه ائمه ي اطهار عَلَيهم السَّلام براي نماز قائل بوده اند و تأثيرات آن در حوادث تاريخي مطلب نوشته است.



[ صفحه 105]