محمد پيغمبرزاده

صاحبدلي، فلسفه ي سلام را چنين بيان مي كرد: نماز نيز داراي صعود و فرود است. با تكبيرة الاحرام سفر آغاز مي شود؛ سفري در تاريخ، سفري از زمين تا عرش، سفري كه از آدم تا خاتم، همه، آن



[ صفحه 89]



را طي كرده اند؛ سفري كه فرودش در هنگامه ي سلام است؛ اولين سلام، سلام به نبي اكرم صلي الله عليه و آله است كه تو گويي براي وي دست تكان مي دهي و به دومين مرحله مي رسي؛ يعني به شيعيان و صالحين و بعد به بقيه؛ و هميشه فرود از بالا به پايين است و اين گونه سفر معراج پايان مي پذيرد. چرا معراج؟! چون نماز معراج مؤمن است.

محمد پيغمبرزاده هجده ساله است و در شهر اراك زندگي مي كند. او شانزده مقاله ي ادبي را در سي صفحه تدوين كرده است.

او براي تدوين و نگارش اين مطالب از منابع: «قرآن كريم»، بعضي از آثار شهيد آويني، عليرضا قزوه، روزنامه ي «جمهوري اسلامي» و كتاب «اتاق آبي» سهراب سپهري كمك گرفته است.

فهرست عناوين مطالب اين نوشته عبارتند از:

«مقدمات نماز»، «حضور قلب»، «نماز از چشم اندازي ديگر» «انگيزه قيام»، «ولايت عشق»، «فاتحة الكتاب»، «از خون تا معراج» «مستند از نماز»، «از انار تا نماز»، «نماز كلاغ ها»، «از زيلو تا آجر»، «قرن نماز» «آدم هاي با نماز»، «هدف» و «سجده ي سهو».

پيغمبرزاده سعي كرده از چشم انداز هاي مختلف نماز را ببيند. وي فلسفه ي حركاتي را كه در نماز انجام مي دهيم بيان مي كند و سعي مي كند تعابير مختلفي از نماز ارائه شود.



[ صفحه 90]