نماز، پيام آشنا


بتول احسان فر

اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، خضوع و خشوع را در نماز حس مي كردم و از اخلاص واقعي و توحيد حقيقي نسبت به معبود هستي مسرور مي شدم.



[ صفحه 37]



اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، فداكار بودنش را سرمشق خود در زندگي قرار مي دادم؛ هر چند مي دانم هيچ فداكاري اي به مانند فداكاري او نبوده است.

نماز، پناه بي پناهان، سنگر جهادگران، گلستان روح افزاي عاشقان، چراغ سحر مشتاقان، نور وجود عارفان، آرامش دل بينايان و سير كمال آگاهان است.

يا ربّ! مرا ياري كن تا در راه بي انتهايت قدم بردارم و بتوانم با قامتي استوار، كوله باري از توشه ي ايمان فراهم كنم.

بتول احسان فر از شهرستان ابركوه يزد جزوه اي با عنوان «مقاله ي ادبي» به ستاد اقامه نماز ارسال داشته كه در چهل صفحه تنظيم شده است.

چند صفحه ي ابتدايي جزوه به موضوع «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم…» اختصاص دارد و نويسنده در اين جزوه معتقد است از اين طريق مي توان اخلاص واقعي را درك كرد.

در بخش دوم اين جزوه «نقش نماز در اصلاحات اجتماعي، فرهنگي و سياسي» مطرح شده است و نويسنده معتقد است توجه صحيح به نماز باعث پيشرفت فرهنگي و اصلاح جامعه مي شود.

بخش بعدي به زندگي و نحوه ي شهادت شهيدان محراب: آيت الله اشرفي اصفهاني، آيت الله صدوقي و آيت الله مدني اختصاص داده شده است.



[ صفحه 38]



هم چنين نويسنده در بخشي از اثر خود، موضوعِ «نماز در سيره ي عملي و نظري امام حسين عليه السلام» را مورد بررسي قرار داده است.


بازگشت