منزه است پروردگار من كه از هر چيز برتر است و من به ستايش او مشغولم. در مصباح الشريعة از امام صادق (عليه السلام) چنين نقل شده است: «به خداوند قسم، كسي كه در تمام عمر اگرچه فقط يك بار، سجده ي حقيقي به جا آورد، زيانكار نخواهد بود. رستگار نمي شود كسي كه در حال سجده با خداي خود خلوت كند؛ در حالي كه تصميم به نيرنگ گرفته و غافل است ازآنچه خداوند تبارك و تعالي براي سجده كنندگان مهيا فرموده؛ از اُنس خود در دنيا و آسايش در آخرت.»

پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: «هرگاه خداوند از قلب بنده اي مطلع شود كه در آن محبت به او و اخلاص در طاعتش نهفته است، امور او را برعهده مي گيرد و اگر در آن توجه به غير ببيند، وي را در زمره ي استهزا كنندگان به خويش مي خواند و نامش را در ديوان زيانكاران ثبت مي كند.» [1] .