طهارت


امام هشتم (عليه السلام) مي فرمايد: «خداوند دستور به وضو فرمود تا انسان به هنگام حضور در مقابل او پاك و پاكيزه باشد و در برابر فرمانش فرمانبر و دور از هرگونه نجاست و پليدي شود. اين از يك سو، از سوي ديگر وضو سبب مي شود تا كسالت و چرت از چهره زدوده شود و طراوت و شادابي و پاكدلي و پاكيزگي در جسم و جان پديد آيد.

در وضو، شستن صورت، دست ها و مسح سر و پاها ضرورت دارد؛ زيرا اين اعضا، از اعضايي هستند كه در نماز به كار گرفته مي شوند، چه اين كه نمازگزار با صورت به سجده مي رود و خضوع مي كند؛ دست ها را به سوي خداوند بلند مي كند و خواستار بر آورده شدن حاجات خود مي شود. با سرش خضوع و خشوع مي كند و در برابر حضرت حق ركوع مي كند و به هنگام سجده پيشاني بر زمين مي سايد و با پاهايش بر مي خيزد و مي نشيند و فرمان خداي را به جا مي آورد...» [1] .


پاورقي

[1] علل ابن شاذن و عيون الاخبار ج 2 / 104.


بازگشت