هر مسلماني سعادت و نيكبختي نهايي را در قُرب پروردگار و ورود به بهشت مي داند و آرزوي ديرينه اش رسيدن به بهشت است. نماز وسيله اي مي باشد كه ورود به بهشت را تضمين كرده است.

روزي پيامبراكرم(صلي الله عليه وآله وسلم) به مسجد در آمدند و گروهي از اصحاب گردش فراهم آمدند. در آن لحظه، حضرت فرمود: (اكنون بر من وحي نازل شد) مي دانيد پروردگارتان چه فرمود؟

عرض كردند: «خداوند و رسول او آگاهند.»

حضرت فرمود: خداوند مي فرمايد: «هر كس نمازهاي پنجگانه را در وقت آن به جا آورد و از آنها محافظت نمايد، مرا ملاقات مي كند؛ در حالي كه پيمان بسته ام تا وي را به بهشت وارد كنم و هر كس چنين نكند، بدون چنان پيماني مرا ملاقات خواهد كرد. اگر خواستم او را عذاب مي كنم و اگر بخواهم، مي بخشم.» [1] .