براي اينكه شرايط براي جلب و جذب كودك فراهم باشد، به تناسب سن، رشد ادراك و فهم و بصيرت او بايد به نكات ذيل توجه كنيم:

- آسان گرفتن عمل نماز، به صورتي كه طفل به سادگي بتواند آن را تحمل و اجرا كند.

- جاذب و دلربا ساختن اين عمل (كه از آن سخن گفتيم) فراموش نكنيد كه در اين مورد زرق و برق هم جايي دارد.

- صراحت و روشني عبارات، كلمات، اذكار و افعال كه اين خود عاملي مهم در رغبت انگيزي است.



[ صفحه 45]



- قابل فهم بودن عمل، مثلاً به او تفهيم كنيم كه ركوع نوعي تعظيم و بزرگ شمردن خداست. بي حركت ايستادن و مؤدب بودن در حال نماز يعني ما در برابر دستگاه عظيم الهي بايد خاضع باشيم.

- فهم مقاصد نماز در قالب مثالها و داستانها و شرح و توضيحات شما، كه اين كار هم صورت تدريجي دارد.

- ورود به عرضه و ارائه عملي نماز و نمايش آن توسط پدر، مادر، معلم يا افرادي كه محبوب و مورد علاقه اند.

- هدايت كودك و رفع اشكال هاي او در ضمن عمل، آن هم نه يكباره؛ مثلاً اصرار نداشته باشيم حتماً تجويد نماز و مخارج اداي كلمات او را در فاصله ي يكي دو روز، اصلاح كنيم.

- آشنايي با كيفيت ها و مواضع مربوط به نماز، مثلاً آشنايي با حالت سجده، تشهد، ركوع، طمأنينه، توالي و...

- رعايت تقدم و تأخر مسائل، جمع بودن حواس، و... كه همه ي اين امور در عين رعايت مداومت بايد بر اساس اصل تدريج باشد.