بدان كه در هر مكاني كه هستي، در مملكت پادشاه پادشاهان قرار گرفته اي و مي خواهي با او راز و نياز كرده، زاري نموده و خشنودي و عنايت به رحمتش را بطلبي، پس بنگر و مكاني را برگزين كه شايستگي اين امور را داشته باشد، چون مساجد شريفه و مشاهد مطهره، البته در صورت امكان، كه خداوند اين جايها را مكان پذيرش دعا و معدن خشنودي خويش و آمرزش گناهان قرار داده و در اين جاها گمان قبولي اعمال و برخورداري از رحمت



[ صفحه 51]



الهي مي رود؛ همانند دربار پادشاهان كه آن را براي چنين اموري قرار داده اند پس با آرامش و وقار داخل شو، و خشوع و شكستگي را حفظ نما، و از او بخواه كه ترا از بندگان خاص خويش قرار دهد و به بندگان برگزيده اش كه درگذشته اند، ملحق نمايد.

خداوند را چنان پاس دار كه گويي بر صراط قدم برمي داري، و در حالتي بين بيم و اميد، و بين پذيرفته شدن و محروم گشتن باش دل خويش را خاشع كن، باطنت را خاضع نما، و براي اين كه رحمت حق ترا فراگيرد و دست مهر و عطوفتش ترا در برگيرد و چشم الهي نگرانت شود، شايسته شو.

حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند: «چون به در مسجد رسيدي، بدان كه آهنگ رفتن به سوي پادشاهي بزرگ داري كه جز پاكان قدم بر بساطش نمي گذارند و براي همنشيني با وي جز راستگويان و راست كرداران اجازه نمي يابند، و چنان با ترس و احترام بر بساط خدمتش قدم گذار كه در ورود بر پادشاهي با هيبت گذاري، پس اگر غفلت نمايي در خطري بزرگ واقع شوي، و بدان كه خداوند بر انجام آنچه خواهد، تواناست، و اگر خواست او قرار گيرد نسبت به اعمال تو با عدل رفتار نموده و فراخور عملت با تو معامله مي كند و همچنين اگر بخواهد، با تو به فضل عمل نموده و زياده بر آنچه شايستگي داري، ترا پاداش دهد. پس اگر به تو با فضل و رحمت خويش توجه كند، اندك طاعت تو را پذيرفته و ترا پاداشي بسيار بخشد، و اگر خداي تعالي از تو راستي و اخلاصي را كه فراخور حضرتش است به عدالت از تو خواهد، محجوب واقع شده و عبادتت پذيرفته نمي شود، هر چند بسيار باشد. و خداوند آنچه خواهد انجام دهد. و به ناتواني، نيازمندي و كوتاهي خويش، در حضرتش اعتراف كن، زيرا تو قصد داري كه به بندگيش پرداخته و با او انس گيري.

و اسرارت را به خداوند عرضه نما، و بدان كه آشكار و نهان تمامي مردمان به نزد خداوند پوشيده نيست و به تمامي آنها آگاهي دارد. و در محضر خداوند همانند نيازمندترين بندگان باش، و دل خويش از هر چه كه ترا از پروردگارت باز دارد، خالي كن. چرا كه او تنها پاكيزه ترين و خالصترين كارها را مي پذيرد. بنگر كه نامت در كدامين دفتر ثبت شده آيا از جمله سعادتمنداني يا شقاوت پيشگان، پس اگر شيريني راز و نياز با خداوند را چشيدي، و خوشي سخن گفتن با او را درك كردي و به جام رحمت و بزرگواري الهي، شربت توجه و پذيرش خداوندي را نوشيدي، بدان كه شايستگي خدمت يافته اي، پس به مسجد وارد شو



[ صفحه 52]



كه در اين هنگام اجازه يافته اي و در امان خداوند هستي، در غير اين صورت بر درگاه بايست، همچون ايستادن بيچاره اي كه از بيخ و بن بركنده شده و آرزوهايش كوتاه شده، و مهلتش سرآمده است. هنگامي كه خداوند راستي و صداقت دل تو را در پناهندگي به خودش ببيند، با چشم مهرباني و رحمت به تو مي نگرد و تو را به آنچه دوست داشته و خشنود مي شود، موفق مي گرداند، كه او كريم و بزرگوار است و بزرگواري را براي بندگان بيچاره اش، كه براي به دست آوردن خشنودي الهي به درگاهش روي آورده اند، دوست دارد. خداوند مي فرمايد: «يا آن خداوندي كه درمانده چون بخواندش اجابت مي كند». [1] [2] .