پس از فقدان پدر، زين الدين جوان به قريه ي ميس، نزد شيخ علي بن عبدالعالي ميسي رفته و كتابهاي «شرايع الاحكام»، محقق حلي، «ارشاد» علامه ي حلي و تقريبا تمامي كتاب «قواعد» علامه را نزد شيخ مي خواند. [1] .

سپس در اواخر سال 933 ه.ق به «كرك نوح» رفت و اصول فقه و نحو را نزد سيد جعفر كركي، نويسنده ي كتاب «محجة البيضاء» فراگرفت. متأسفانه اين بهره گيري مدت زيادي ادامه نيافت و با وفات استاد، شهيد ناگزير به وطن برگشت و به مطالعات و مذاكرات علمي پرداخت. اما در سال 937 ه.ق. عشق به دانش، او را رهسپار دمشق نمود و نزد دانشمند و فيلسوف محقق شمس الدين محمد بن مكي - كه همنام شهيد اول است - كتابهاي «غاية القصد في معرفة الفصد» در طب و «فصول» فرغاني در هيئت و بخشي از «حكمة الاشراق» شهاب الدين سهروردي را فراگرفت. وي در همين دوران علم قراءت قرآن را در نزد شيخ احمد بن جابر شاطيه تحصيل كرد و تمام قرآن مجيد را بر اساس قرآءت: نافع، ابن كثير، ابوعمرو، و عاصم خواند.

در سال 938 ه.ق. مجددا به جبع بازگشت و تا پايان سال 941 ه.ق. در آن جا به مطالعه و درس و بحث علوم اشتغال داشت.

شهيد ثاني در سال 942 ه.ق. بار ديگر به دمشق رفت و در اين سفر «صحيح بخاري» و «صحيح مسلم» را كه دو كتاب معتبر حديث اهل تسنن است؛ نزد شيخ شمس الدين محمد بن طولون دمشقي حنفي خواند و از وي اجازه ي نقل حديث از تمامي كتب اهل سنت را دريافت كرد.

سپس از دمشق عازم مصر گرديد و در آن جا نزد شانزده تن از علماي قاهره در علوم و فنون و ادبيات عرب، اصول هندسه، نحو، معاني، منطق، تفسير، عروض و غيره به تحصيل پرداخت. وي در اين سفر از شهاب احمد رملي شافعي، شهاب الدين بن نجار حنبلي، و شيخ فاضل كامل



[ صفحه 15]



عبدالحميد سنهوري اجازه ي روايت گرفت.