در بعضي از اخبار شهادت بر ولايت اميرالمؤمنان عليه السلام بعد از شهادت بر نبوت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مستحب شمرده شده است، و اين مطلب از شيخ صدوق در روايتي و شيخ طبرسي، و علامه تصديق نموده اند ولي شيخ صدوق مي گويد ملاك ما در شناخت غلات همين روايت است، و شيخ فرموده: راويان اين حديث از مفوضه هستند. سپس مي گويد ولي گفتن آن در اذان و اقامه منعي ندارد.

به اعتقاد من بسياري از اخبار اين مطلب را كه شهادت به ولايت اميرالمؤمنين جزء اذان باشد، به گونه اي كه اذان بدون آن باطل باشد را نفي مي كنند، اما اداء آن به عنوان مستحب دليلي از اخبار بر منع از آن نداريم. و اگر اين روايات از حيث سند نيز ضعيف باشند از باب مسامحه در روايات استحبابي، مي توان براي كسي كه به اميد ثواب اين عمل آن را انجام مي دهد نه به خاطر اين كه جزء اذان است توقع داشت خداوند ثواب آن عمل را به او عطا كند، اگر چه در حقيقت مستحب نباشد.



[ صفحه 310]



اما اخبار نادري كه در اين زمينه وارد شده، در صورتي كه با روايات ديگري معارضه كند نمي توان به آن عمل كرد، اما در مورد استحباب اداء اين شهادت اين روايات معارضي ندارند.

اما كلام شيخ صدوق كه فرمودند: كه اين روايات براي ما ملاك تشخيص غلات هستند كلام صحيحي نيست، و ملاكي مخصوص به خود ايشان است همچنان كه رد ملاك هاي ديگري كه براي شناخت غلات دارد همين گونه است.