وضو واجب مي شود براي: نماز واجب و مستحب، و براي طواف واجب و براي رساندن جايي از بدن به قرآن، (احتياط ترك مس جلد قرآن است بدون وضو) و نام مبارك «الله» و ساير اسماء الهي و اسامي ائمه معصومين عليهم السلام، و براي نوشتن قرآن، و مستحب است وضو گرفتن جهت پاك بودن براي طواف مستحبي. و همچنين مستحب است وضو گرفتن براي مواردي در مناسك حج كه طهارت در آن موارد شرط نيست؛ مثلا براي داخل مسجد شدن قبل از وقت، جهت آماده شدن براي نماز، براي خواندن قرآن و طلب حاجت از درگاه حق تعالي، وقت خواب، جهت جماع با زن باردار، براي وارد شدن بر اهل براي مسافر، براي نماز ميت و داخل نمودن ميت در قبرش، براي كسي كه وضو داشته ولي مدتي از وضويش گذشته در صورتي كه تجديد وضو بر آن صادق باشد، براي كسي كه خون دماغ شده يا استفراغ نموده، يا بوسه از روي شهوت نموده، و يا تماس با فرج زن داشته، و براي آبي كه پس از استبراء از آلت خارج مي شود، يا مثل اين كه قبل از شستن مخرج غائط وضو گرفته باشد، در اين صورت مستحب است دوباره پس از تطهير محل



[ صفحه 114]



وضو بگيرد، و خلال كردن دندان كه باعث آمدن مقداري خون شود كه طبع از آن كراهت دارد، و براي مذي (آبي كه قبل از مني خارج مي شود)، و انشاء و ايراد اشعار باطلي كه بيش از چهار بيت باشد، و پس از دروغ و غيبت و ظلم نمودن، و براي جنب جهت خوردن و خوابيدن و جماع نمودن، و هم چنين براي جنب جهت غسل دادن ميت، و براي غسل دهنده ميت كه قبل از غسل ميت قصد زناشويي دارد، و براي زن حائضي كه مي خواهد وقت نماز ذكر بگويد.



[ صفحه 115]