عبرت سوم: در هنگام قضاء حاجت، نقص و نيازش، و نيز پليدي هاي همراه آن را بياد آورد، و اين كه چگونه آزار و اذيت دفع كثافات و پليدي هايي كه خوردن و آشاميدنش، به بار آورده تحمل مي كند، و از خداوند متعال توقع و انتظار ندارد كه حكمتي را كه در آفريده هايش به وديعه نهاده عوض نمايد، هم چنان كه انتظار ندارد كه بوي قاذوراتش مورد پسند باشد، هم چنين، در باب تأثيرات اعمال زشت، نبايد انتظار داشت كه؛ مثلا دست آورد ظلمت و تاريكي، نور و روشنايي باشد، زيرا كه اثر ظلم غير از تاريكي نيست، و اين چنين نيست كه از تاريكي، نور بدست آيد.

پس همان طوري كه انسان، كسي را كه هندوانه يا خيار تلخ كاشته، و انتظار برداشت ميوه ي شيرين، و رزق نيك و فراوان دارد، سفيه و كم عقل مي انگارد، همان طور، اين بيچاره بايد حذر كند از اين كه، خود سفيه و احمق باشد.