درمان عملي دروغ نيز گام به گام است. استاد مرتضي آقاتهراني مي گويد: «نكته ي مهم تربيتي كه بنده از حضرت امام خميني قدس سره آموخته ام اين است كه تصميم نگيريم يك مرتبه هشتاد سال دروغ نگوييم؛ چون بزرگ مي شود و ما از عظمت آن وحشت مي كنيم. براي مثال اگر به بچه ي سه ساله اي كه عادت كرده هميشه در بغل والدين خود باشد، بگوييد كه تا آخر خيابان بايد راه بيايد، از همان ابتداي راه به شما مي چسبد كه مرا بغل كن. راه آسان هم وجود دارد. بايد گفت: «بيا تا اين چراغ برق برويم». بعد كه رسيديد، بگوييد: «يك چراغ ديگر مي آيي؟» همين طور تا آخر خيابان... بايد نفس را فريب بدهيم. بگوييم: «مي خواهم يك بار دروغ نگويم. مي خواهم يك بار سيگار نكشم. حالا تا بعد.» يك موقعيت عروسي و مهماني پر از گناه، يك موقعيت رشوه يا يك موقعيت نگاه حرام كه پيش آمد، بايد مخالفت كنيم... در روان شناسي نيز وقتي براي تقويت اراده تمرين مي دهند، از همين موارد كوچك شروع مي كنند. كارها را يكي يكي



[ صفحه 84]



و در مدت زمان اندك انجام دهيد». [1] .

درمان ديگر آن كه قبل از سخن گفتن انديشه كند كه چه مي خواهد بگويد و زبان را كنترل كند. اين امر جز با تمرين امكان پذير نيست.

ديگر آن كه از معاشرت با دوستان و افراد دروغ گو چاپلوس و دنياپرست بپرهيزد تا اخلاق آنان، دامن او را آلوده نكند.



[ صفحه 85]