از موارد ديگر غيبت مجاز، در مورد ستمگر است كه ستمش را بازگويند؛ و فرقي نمي كند شخص ظالم بترسد از اين كه ظلمش



[ صفحه 63]



فاش شود يا نترسد. البته غيبت از ظالم شرايطي دارد: 1 - نيت مظلوم (غيبت كننده) دفع ظلم يا رفع آن باشد، نه تحقير و آبروريزي. اين امر بستگي به نيت غيبت كننده (مظلوم) دارد و قابل تشخيص همگاني نيست. 2 - مظلوم حق دارد فقط در مورد ستمي كه به او شده سخن بگويد، نه در مورد عيوب ديگرش كه با ظلم ارتباط ندارد. 3 - مظلوم فقط حق دارد نزد كسي كه اميد به كمك مي رود غيبت ظالم را بكند، ولي در موردي كه هيچ نتيجه اي ندارد و اميدي به اقدام نيست، جايز نيست. 4 - نفر سومي (كه ديده و يا از خود مظلوم شنيده است) نمي تواند از ظلم ظالم عليه مظلوم سخن بگويد، بلكه فقط خود مظلوم جايز است ظالم را در مورد ظلمش غيبت كند.