براي درمان و كنترل قوه ي خيال، راهكارهاي مختلفي ارائه گرديده است كه بهترين آنها، توسط اساتيد فن، بيان گرديده كه در اين جا به مهم ترين آنها



[ صفحه 32]



اشاره مي كنيم:

راه هاي ورودي ذهن، به چشم، گوش و زبان تقسيم شده اند كه از اين سه راه، عموم افكار و ذهنيات هر فردي شكل مي گيرد و بر اساس آنها برنامه ريزي و زندگي مي كند. اگر كانال هاي ورودي كنترل شوند و ذهن به صورت صحيح تغذيه شود، خروجي آن نيز مفيد و به راه هدايت خواهد بود؛ مانند استخر آبي كه اگر راه هاي ورودي آب، از آلودگي مبرا بودند، آبي كه در استخر مي ريزد نيز پاكيزه خواهد بود. اما اگر آب هاي وارد شده، آلودگي داشتند، طبيعي است كه آب موجود در استخر نيز آلوده باشد و خروجي آن نيز آب آلوده اي باشد. چنانچه چشم آن چه را كه نبايد ببيند، ديد، و گوش آن چه را كه نبايد بشنود، شنيد و زبان از نبايدها پرهيز نداشت، انتظاري جز غفلت از خدا نبايد داشت. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم نيز به همين نكته تصريح فرموده اند: «اگر نبود اين كه دل شما چراگاه شيطان شده است و زياد سخن نمي گفتيد، همانا هر چه مي شنوم، شما نيز مي شنيديد». [1] .

تغذيه ي قوه ي خيال مي تواند توجه و تمركز به روي مسائل پسنديده و ممدوح باشد؛ مانند ياد خدا (ذكر و اخلاص در كارها)، تفكر در مسائل اعتقادي (تفكر درباره ي مبدأ و معاد، كسب اخلاق و رفتار انساني) و دقت در عجائب خلقت و آثار نظم پروردگار. همگي در سمت و سو دادن خيال، بسيار مؤثرند.