اذان بلال بر فراز كعبه


پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله وسلم) زماني كه مكه را فتح كرد مسلّحانه، بدون احرام وارد مسجد الحرام شد آنچنان كه در حج و عمره وارد نشده بود. هنگام اذان ظهر به بلال دستور داد بالاي بام كعبه اذان بگويد. بلال از كعبه بالا رفت و روي بام آن شروع به گفتن اذان نمود (طنين تكبير، فضاي كعبه را فرا گرفت. از شنيدن «الله اكبر» بلال، مشركين مكه هر كدام سخني گفتند). [1] .

عكرمه (پسر ابوجهل) گفت: والله، من بيزارم از شنيدن صداي بلال



[ صفحه 88]



كه عرعر كند روي بام كعبه.

خالد بن اسيد گفت: حمد خدا را كه پدرم ابو عتاب را نگه نداشت تا چنين روزي را ببيند كه بلال بر فراز خانه كعبه رفته است.

اما سهيل گفت: خانه، خانه خداست. او مي بيند چه كسي بر فراز آن رفته است. اگر بخواهد، خودش اوضاع را تغيير مي دهد. او از همه آنها مؤدبتر صحبت كرد. كتاب مناقب چنين اضافه نموده است كه حارث بن هشام گفت: محمد غير از اين كلاغ سياه كس ديگري را پيدا نكرد كه مؤذن قرار دهد اما ابوسفيان گفت: من كه چيزي نمي گويم، گمان مي كنم اگر حرفي بزنم اين در و ديوار به محمد خبر خواهند داد.

پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) از پي آنها فرستاد و سخنان ايشان را به خودشان گوشزد كرد. عتاب گفت: ما اين حرفها را زديم؛ اما اينك استغفار مي كنيم. پس مسلمان شد و اسلامي نيكو داشت. پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) نيز او را فرماندار مكه نمود. [2] .


پاورقي

[1] در كتاب ياران پيامبر لفظ بلال مي گويد صداي بلال كه بلند شد بتهاي خانه خدا فرو ريختند (به نقل از بحارالانوار).

[2] بحارالانوار ج 21 ص 133.


بازگشت