اين دعا را جدم ابوجعفر طوسي ذكر نموده، البته با اين تفاوت كه متن دعاي حضرت يوسف عليه السلام را ذكر نكرده. آنچه كه وي - رحمة الله عليه - ذكر فرموده درست به اين صورت است:



[ صفحه 340]



«أللهم، اني أدعوك بما دعاك به عبدك، [يونس] اذ ذهب مغاضباً، فظن أن لن نقدر [يا: تقدر] عليه، فنادي في الظلمات: أن لا اله الا أنت، سبحانك، اني كنت من الظالمين، فاستجبت له و نجيته من الغم [و كذلك ننجي - يا: تنجي - المؤمنين]، فانه دعاك و هو عبدك، و أنا أدعوك و أنا عبدك، و سألك و هو عبدك. و أنا أسألك و أنا عبدك، أن تصلي علي محمد و آل محمد، و أن تستجيب لي كما استجبت له، و أدعوك بما دعاك به عبدك أيوب، اذ مسه الضر، فدعاك: اني مسني الضر، و أنت أرحم الراحمين، فاستجبت له و كشفت ما به من ضر، و آتيته أهله و مثلهم معهم، فانه دعاك و هو عبدك، و أنا أدعوك و أنا عبدك، و سألك و هو عبدك، و أنا أسألك و أنا عبدك، أن تصلي علي محمد و آل محمد [و أن تفرج عني كما فرجت عنه]، و أن تستجيب لي كما استجبت له، و أدعوك بما دعاك به يوسف، اذ فرقت بينه و بين أهله، و اذ هو في السجن، فانه دعاك و هو عبدك، و أنا أدعوك و أنا عبدك، و سألك و هو عبدك، و أنا أسألك و أنا عبدك، أن تصلي علي محمد و آل محمد، و أن تفرج عني كما فرجت عنه، و أن تستجيب لي كما استجبت له، و صل علي محمد و آل محمد، [و افعل بي كذا و كذا].»

- خداوندا، تو را به آنچه كه بنده ات [حضرت يونس] خواند مسألت دارم، هنگامي كه خشمناك [از عدم هدايت قوم خويش] رهسپار گرديد، و گمان كرد كه تو بر او تنگ نمي گيري، پس در تاريكيها ندا كرد: «معبودي جز تو نيست، پاك و منزهي تو، براستي كه من از ستمكاران هستم» پس دعاي او را اجابت فرموده و از غم و اندوه رهايي دادي، [و اين چنين مؤمنان را نجات مي دهي]، زيرا او تو را خواند و بنده ي تو بود، و من نيز تو را مي خوانم و بنده ي توام، او از تو درخواست نمود و بنده ي تو بود، و من نيز بنده ي توام و از تو درخواست مي نمايم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي، و چنانكه براي او اجابت نمودي براي من نيز اجابت فرمايي. و تو را به همان دعايي كه بنده ات حضرت ايوب خواند مي خوانم، آن هنگام كه رنجوري به او رسيد، پس دعا كرد: «همانا من به رنجوري مبتلا شدم و تو مهربانترين مهربانها مي باشي» و تو دعاي او را اجابت فرموده و رنجوري او را برطرف نموده و خانواده ي او و همانند آنها را همراه آنان به او عطا فرمودي، زيرا او تو را خواند و بنده تو بود، و من نيز تو را مي خوانم و بنده ي توام، و او از تو درخواست نمود در حالي كه بنده تو بود، و من نيز بنده ي توام و از تو درخواست مي كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي و چنانكه ناراحتي و مشكل او را گشودي، مشكل مرا نيز بگشاي، چنانكه



[ صفحه 341]



براي او اجابت فرمودي براي من نيز اجابت فرمايي. و تو را به همان دعايي كه حضرت يوسف خواند مي خوانم، آن هنگام كه ميان او و خانواده اش جدايي انداختي و نيز در حالي كه در زندان بود، زيرا او تو را خواند و بنده ي تو بود، و من نيز بنده ي توام و تو را مي خوانم، و او بنده ي تو بود و از تو مسألت نمود و من نيز بنده ي توام و از تو درخواست مي نمايم، كه بر محمد و آل محمد درود فرستي و چنانكه براي او اجابت فرمودي براي من نيز اجابت فرمايي، و بر محمد و آل محمد درود فرست، و براي من چنين و چنان كن. سپس حاجتت را ذكر مي كني. [1] .