محمد بن مسلم مي گويد: به حضرت [1] عرض كردم: دعايي به من بياموز. فرمود: چرا از دعاي «الحاح» غفلت داري؟ عرض كردم: دعاي الحاح كدام است؟



[ صفحه 339]



فرمود اين دعا:

«أللهم، رب السموات السبع، و رب الأرضين السبع و ما فيهن [و ما بينهن]،و رب العرش العظيم [و رب جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل، و رب السبع المثاني و القرآن العظيم،] و رب محمد خاتم النبيين، صل علي محمد و آله، و أسألك باسمك الأعظم الذي به تقوم السمآء و به تقوم الأرض [يا: تقوم به السمآء و الأرض]، [و به تحي الموتي و تميت الأحيآء]، [و ترزق الأحيآء] و تفرق بين الجميع، و تجمع بين المتفرق، و به أحصيت عدد الآجال و وزن الجبال و كيل البحار، أسألك يا من هو كذلك، أن تصلي علي محمد و آل محمد، و أن تفعل بي كذا و كذا.»

- خداوندا، اي پروردگار آسمانهاي هفتگانه، و اي پروردگار زمينهاي هفتگانه و هر چه در آنها [و در ميان آنها] است، و پروردگار عرش بزرگ [و پروردگار جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و پروردگار هفت آيه پي در پي - يعني سوره ي حمد - و قرآن بزرگ،] و پروردگار حضرت محمد خاتم پيامبران، بر محمد و آل او درود فرست، به حق اسم اعظم تو كه آسمان و زمين بدان برپاست. [و مردگان را به آن زنده مي گرداني، و زندگان را مي ميراني،] [و زندگان را بدان روزي مي دهي] و ميان جمع جدايي افكنده، و ميان [امور و يا] اشخاص جدا و پراكنده گرد مي آوري، و سرآمد عمر و اجل ها و وزن كوهها و پيمانه ي درياها را به شماره درمي آوري، از تو درخواست مي نمايم، اي خداوندي كه چنين هستي، بر محمد و آله محمد درود فرستي، و فلان حاجت مرا برآورده كني.

سپس حاجتت را بخواه، و در دعا اصرار نما، كه اين دعاي «نجاح» و كاميابي است.

ناگفته نماند كه اين دعا در روايت ديگر با الفاظ ديگر و به صورت ديگر روايت شده است.