18- از تعقيبات مهم نماز ظهر، اقتدا به حضرت صادق عليه السلام در دعا براي حضرت مهدي عليه السلام است (هم او كه حضرت محمد، رسول خدا صلي الله عليه و آله در روايات صحيح بشارتش را به امت خود داده، و نويد داده كه حضرتش در آخر زمان ظهور مي نمايد.) چنانكه عباد بن محمد مدايني مي گويد: در مدينه به حضور امام صادق عليه السلام وارد شدم، در حالي كه از نماز واجب ظهر فراغت پيدا نموده، و دستانش را به سوي آسمان بالا برده و مي فرمود:

«أي سامع كل صوت، أي جامع كل فوت، [أي جامع كل شمل]، أي باري ء كل نفس بعد الموت، اي باعث، أي وارث، أي سيد السادة، أي اله الالهة، أي جبار الجبابرة، أي ملك الدنيا و الآخرة، أي رب الأرباب، أي ملك الملوك، أي بطاش، أي ذي البطش الشديد، أي فعالاً لما يريد، أي محصي عدد الأنفاس و نقل الأقدام، أي من السر عنده علانية، أي مبدي ء، أي معيد، أسألك بحقك علي خيرتك من خلقك و بحقهم الذي أوجبت لهم [علي نفسك]، أن تصلي علي محمد و أهل بيته، و أن تمن علي الساعة بفكاك رقبتي من النار، و أنجز لوليك و ابن نبيك الداعي اليك باذنك، و أمينك في خلقك، و عينك في عبادك، و حجتك علي خلقك - عليه صلواتك و بركاتك - وعده، أللهم، أيده بنصرك، و انصر عبدك، و قو [يا: وفق] أصحابه، و صبرهم، و افتح لهم من لدنك سلطاناً نصيراً، و عجل فرجه، و أمكنه من أعدائك و أعدآء رسولك، يا أرحم الراحمين.»

- اي شنونده ي هر صدا، اي گردآورنده ي هر امري كه از دست رفته باشد [اي گردآورنده ي امور پراكنده] اي آفريننده ي هر جاندار بعد از مرگ، اي برانگيزاننده، اي وارث، اي سرور سروران، اي معبود معبودها، اي سركش بر سركشان، اي فرمانرواي دنيا و آخرت، اي پروردگار پروردگاران، اي پادشاه پادشاهان، اي خدايي كه سخت با سلطه و چيرگي مي گيري، اي خدايي كه هر چه را بخواهي بي درنگ انجام مي دهي، اي شمارنده ي شماره ي نفسها و گامهاي برداشته شده، اي خدايي كه نهان در نزد تو آشكار است، اي آغازگر، اي برگرداننده، به حقي كه بر برگزيدگان از خلقت داري و به حقي كه نسبت به ايشان بر خود



[ صفحه 303]



واجب فرموده اي، از تو مسألت دارم كه بر محمد و اهل بيت او درود فرستي، و در همين لحظه به آزادي ام از آتش جهنم منت نهي و به وعده ي ولي ات و پسر پيامبرت كه به اذن تو بندگان را به سويت مي خواند، و امين تو در ميان خلق، و حجت و راهنماي تو بر خلق مي باشد - كه درودها و بركاتت بر او باد - وفا نمايي، خداوندا، به ياري خويش او را ياري فرما، و آن بنده ات را ياوري كن، و يارانش را نيرومند [يا: موفق] فرما، و آنان را شكيبا گردان و از جانب خويش تسلط ياري گري براي ايشان عنايت فرما، و در فرج و ظهور او تعجيل فرما، و او را بر دشمنانت و دشمنان رسولت چيره گردان، اي مهربانترين مهربانان. عرض كردم: فدايت شوم، آيا براي خودتان دعا نموديد؟ فرمود: براي نور آل محمد و راهبر ايشان، هم او كه به فرمان خدا از دشمنانشان انتقام مي گيرد دعا نمودم. عرض كردم: خداوند مرا فداي تو گرداند، آن بزرگوار كي ظهور خواهد نمود؟ فرمود: هرگاه كه خداوند - كه خلق و امر به دست اوست - بخواهد. عرض كردم: آيا او نشانه اي پيش از ظهور خواهد داشت؟ فرمود: بله، نشانه هاي گوناگون، عرض كردم، مانند چه؟ فرمود: خروج پرچمي از مشرق زمين، و پرچمي از مغرب زمين، و فتنه و آشوبي كه بر اهل زوراء (و بغداد) سايه مي افكند، و خروج مردي از فرزندان عمويم «زيد» در «يمن»، و به غارت و تاراج رفتن پوشش و پرده ي خانه ي خدا. خداوند هر چه بخواهد انجام مي دهد.»