14- از تعقيبات مهم براي طول عمر آن است كه نمازگزار از جمله ي تعقيبش بعد از هر نماز اين باشد كه در روايتي جميل بن دراج مي گويد: مردي به خدمت امام



[ صفحه 297]



صادق عليه السلام رسيد و عرض كرد: اي آقاي من، سنم زياد شده و بستگانم مرده اند و مي ترسم كه مرگ مرا دريابد، و كسي را ندارم كه با او انس بگيرم و همنشين شوم. حضرت فرمود: «از برادران مؤمنت هستند كساني كه از لحاظ نسبي و سببي به تو نزديكترند، و انس تو به آنان از انست به بستگانت بهتر است، با وجود اين بر تو باد كه اين دعا را بخواني، و در تعقيب هر نماز واجب بگو:

«أللهم، صل علي محمد و آل محمد. أللهم، ان الصادق عليه السلام قال: انك قلت: ما ترددت في شي ء أنا فاعله كترددي في قبض روح عبدي المؤمن، يكره الموت و [أنا] أكره مسآئته. أللهم، صل علي محمد و آل محمد، و عجل لوليك الفرج و العافية و النصر، و لا تسؤني في نفسي و لا في أحد من أحبتي.»

- خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، خدايا، براستي كه حضرت صادق عليه السلام فرمود كه تو فرموده اي من در هيچ كاري بسان تردد و دو دلي اي كه در گرفتن روح بنده ي مؤمن دارم، دودلي ندارم، [1] او از مرگ بدش مي آيد، و من از بدي رساندن به او بدم مي آيد. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و در فرج و تندرستي و پيروزي ولي ات تعجيل فرما، و به من و هيچ كدام از دوستانم بدي مرسان.

سپس فرمود: اگر خواستي دوستانت را يكايك نام مي بري. يا به صورت جداگانه، و يا مجموعاً، آن مرد مي گويد: به خدا سوگند، آن قدر زنده ماندم تا اينكه از زندگاني خسته و رنجور شدم.

ابومحمد هارون بن موسي - رحمة الله - نيز مي گويد: محمد بن حسن بن شمون [يا: سمون] بصري پيوسته اين دعا را مي خواند، و صد و بيست و هشت سال همراه با آسايش زندگاني كرد، تا اينكه از زندگاني خسته شد و اين دعا را ترك كرد و از دنيا رفت. خداوند رحمتش كند.



[ صفحه 298]