بايد بنده به همان صورتي كه در ركعت اول از نافله هاي ظهر و پيش از آن ذكر نموديم، در نماز وارد شود،و با به جا آوردن نماز به اين نيت كه: «نماز واجب ظهر را به خاطر وجوبش و به منظور اينكه بدين وسيله خداوند - جل جلاله - را از آن جهت كه زيبنده ي عبادت است، پرستش كنم به جا مي آورم»، در اخلاص نيت و پالودن باطن خويش بكوشد، و با انجام تكبيرهاي هفتگانه و دعاهاي بين آنها نماز را شروع كند.

و سوره ي «انا أنزلناه في ليلة القدر» و سوره ي «قل هو الله أحد» از بهترين سوره هايي



[ صفحه 286]



هستند كه در نمازهاي واجب كه سوره ي معيني بعد از حمد براي آنها مشخص نشده - قرائت مي شوند. چنانكه محمد بن فرج به امام كاظم عليه السلام نوشت و درباره ي بهترين سوره هايي كه در نماز واجب قرائت مي شود پرسيد. و حضرت در پاسخ مرقوم فرمود: «بهترين سوره هايي كه در نمازهاي واجب قرائت مي شود، سوره ي «انا أنزلناه في ليلة القدر»، و سوره ي «قل هو الله أحد» است.»

پس دو ركعت نماز اول فريضه ي ظهر را مانند ركعت اول نافله هاي ظهر كه گذشت، بجا آورد، و وقتي نشست، پس از تشهد (و گفتن شهادتين و صلوات بر پيامبر اكرم و آل او - صلي الله عليه و عليهم) پيش از دادن سلام، در حال قيام بگويد. «بحول الله و قوته أقوم و أقعد»: (به تحول دادن و قدرت خداوند، برمي خيزم و مي نشينم.) و برخيزد، و هنگامي كه راست ايستاد، يا سوره ي حمد را با «بسم الله الرحمن الرحيم» قرائت كند، و يا سه بار «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله أكبر» بگويد، و در اختيار اين دو مخير است هر چند خواندن تسبيحات افضل است.

و وقتي سوره ي حمد يا تسبيحات را به پايان برد، ركوع نموده و از ركوع برخاسته و راست بايستد، و دو سجده را به همان صورت كه قبلاً توصيف نموديم به جا آورد، و بعد از دو سجده بنشيند، و با گفتن «بحول الله و قوته، أقوم و أقعد» در حال قيام، برخيزد، و ركعت ديگر را درست مانند ركعت گذشته به جا آورد، و وقتي از دو سجده ي ركعت چهارم فراغت پيدا كرد، براي انجام تشهد آخر، به همان صورتي كه پيش از اين كيفيت نشستن در پيشگاه مولي را ذكر نموديم، بنشيند، و در اين تشهد بگويد: