نماز، فرونشاننده ي آتشهاي وجودي انسان


هنگامي كه بنده اقامه و دعاي بعد از آن را به پايان رسانده، و به صورتي كه نگاشتيم با قلب و قالب و دل و تن، همانند ايستادن بنده در پيشگاه مولايش كه او را مي بيند، در پيشگاه خداوند - جل جلاله - قرار گرفت، شايسته است افزون بر آنچه كه پيشتر ذكر نموديم، توجه داشته باشيد كه به وسيله ي اين نماز مي تواند آتشهايي را كه بر خرمن قلب و هر چه كه در دنيا و آخرت مالك آن است زده، خاموش سازد، و در نتيجه در اهتمام به نماز كاملترين توفيق را داشته باشد، به گونه اي كه اگر مثلاً خانه ي او يا كالايش در دنيا آتش مي گرفت، و فرزندان يا عيالش را كه در نزد او عزيز و ارجمند هستند مي سوختند، و نزديك بود كه آتش به تن او برسد، چنين مي كرد.

در روايت آمده كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: «وقت هر نماز كه فرامي رسد، فرشته اي در پيشاپيش مردم ندا مي دهد: بپا خيزيد به سوي خاموش كردن آتشهايي [گناهاني] كه بر پشتتان شعله ور نموده ايد، و آنها را با نماز خواندن خاموش كنيد.»

و نيز از طريق امام صادق عليه السلام نقل شده كه رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: «وقت هيچ نمازي فرانمي رسد، مگر اينكه مناديي [يا فرشته اي] در پيشگاه خدا ندا مي كند: اي مردم بپا خيزيد به سوي خاموش كردن آتشهايي كه بر پشت خويش شعله ور ساخته ايد، و آنها را با نمازتان فرونشانيد.»

از طريق اهل تسنن، نيز به نقل از ابوعبدالله بن مسعود آمده كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله



[ صفحه 278]



فرمود: «آتش گناهان را پيوسته روشن مي كنيد تا اينكه نماز صبح را مي خوانيد و آن، آتش گناهانتان را مي شويد، سپس همچنان آتش روشن مي كنيد تا اينكه نماز ظهر را مي خوانيد و آن، آتش گناهانتان را مي شويد، سپس همچنان آتش گناهانتان را روشن مي كنيد تا اينكه نماز عصر را مي خوانيد و آن، آتش گناهانتان را مي شويد، سپس پيوسته آتش گناهتان را روشن مي كنيد تا اينكه نماز مغرب را مي خوانيد و آن، آتش گناهانتان را مي شويد، سپس همچنان آتش گناهانتان را روشن مي كنيد تا اينكه نماز عشا را مي خوانيد و آن، آتش گناهانتان را مي شويد، سپس مي خوابيد و تا هنگام بيدار شدن براي شما گناه نوشته نمي شود.»

بنابراين، اين مطلب از طريق فريقين (شيعه و سني) روايت شده، پس كسي كه طالب سعادت و چشم روشني است چگونه آن را كوچك و خوار مي شمارد؟

همچنين از ابي عبدالله بن مسعود روايت شده كه رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: «هنگام فرارسيدن وقت هر نماز شنيدم كه مناديي مي گويد: اي فرزندان آدم، بپا خيزيد و آتشهايي را كه عليه نفس خود روشن نموده ايد خاموش كنيد، پس ايشان برمي خيزند و طهارت مي گيرند و خطاها و گناهانشان مي ريزد، و نماز مي خوانند و گناهان مابين دو نماز آنها آمرزيده مي شود، سپس آتش گناهانشان را مابين دو نماز روشن مي كنند، پس هنگامي كه وقت نماز نخست فرامي رسد، ندا مي كند: اي فرزندان آدم، بپا خيزيد و آتشهايي را كه عليه خود روشن نموده ايد خاموش كنيد، پس برمي خيزند و طهارت مي كنند و نماز مي خوانند و گناهان مابين دو نمازشان آمرزيده مي شود، پس هنگامي كه وقت نماز مغرب فرامي رسد، مانند آن را مي گويد، و هنگامي كه وقت نماز عشا فرامي رسد نيز مانند آن را مي گويد، پس از خواب بيدار مي شوند در حالي كه گناهانشان آمرزيده شده است.»

سپس رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: «پس شبانگاهان گروهي در خير، و گروهي در شر بسر مي برند.»



[ صفحه 279]




بازگشت