در حديثي امام صادق عليه السلام فرمود: «تسبيح حضرت فاطمه عليهاالسلام در تعقيب نمازها، از هزار ركعت نماز [نافله] خواندن در هر روز، در نزد من محبوبتر است.»

البته ترتيب تسبيح حضرت فاطمه عليهاالسلام به گونه ي ديگري نيز روايت شده است، چنانكه در حديث آمده كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هر كس بخواهد تسبيح حضرت زهرا، فاطمه عليهاالسلام را بگويد، ابتدا سي و چهار بار تكبير، بعد سي و سه بار تسبيح بگويد، و تسبيح را به تكبير متصل كند، بعد سي و سه بار حمد بگويد و حمد را به تسبيح متصل كند.»



[ صفحه 245]



بعد از آنكه «ألحمدلله» [1] تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را به پايان برد بگويد: «لا اله الا الله، (ان الله و ملآئكته يصلون علي النبي، يا أيها الذين آمنوا، صلوا عليه، و سلموا تسليماً) [2] لبيك ربنا و سعديك. أللهم. صل علي محمد و آل محمد و علي أهل بيت محمد و علي ذرية محمد، و السلام عليه و عليهم، و رحمة الله و بركاته، و أشهد أن التسليم منا لهم و الائتمام [يا: الايمان] بهم و التصديق لهم. ربنا، آمنا و صدقنا و اتبعنا الرسول و آل الرسول، فاكتبنا مع الشاهدين.

أللهم، صب علينا الرزق صباً صباً، بلاغاً للآخرة و الدنيا، من غير كد و لا نكد و لا من من أحد من خلقك، الا سعةً من رزقك و طيباً من وسعك من يدك الملأي عفافاً، لا من أيدي لئآم خلقك، انك علي كل شي ء قدير.

أللهم اجعل النور في بصري، و البصيرة في ديني، و اليقين في قلبي، و الاخلاص في عملي، و السعة في رزقي، و ذكرك بالليل و النهار علي لساني، و الشكر لك أبداً ما أبقيتني، أللهم، لا تجدني حيث نهيتني، و بارك لي فيما أعطيتني، و ارحمني اذا توفيتني، انك علي كل شي ء قدير.»

- معبودي جز خدا نيست، «براستي كه خداوند و ملائكه اش تقاضاي رحمت بر پيامبر اكرم [صلي الله عليه و آله] مي كنند، اي كساني كه ايمان آورده ايد، براي او درخواست رحمت كنيد، و براستي تسليم او شويد.» آري،اي پروردگار ما، آري. خداوندا، بر محمد و آل محمد و اهل بيت و فرزندان حضرت محمد درود فرست. و سلام و درود و رحمت و بركات خداوند بر او و ايشان باد، گواهي مي دهم كه ما بايد تسليم آنان شويم» و به ايشان اقتدا كنيم، [يا: ايمان آوريم]، و ايشان را تصديق كنيم. پروردگارا، ايمان آورديم و تصديق نموديم و از پيامبر و خاندان او پيروي نموديم، پس ما را از جمله ي شاهدان و گواهان بنويس.

خدايا، روزي اي كه ما را به خواسته هاي آخرت و دنيا برساند، بسيار بسيار بر ما فرو بار، بدون اينكه بسيار و سخت بكوشيم و كم بدست آوريم، و يا كسي از آفريدگانت بر ما



[ صفحه 246]



منت نهد، بلكه روزي وسيع و گسترده و پاكيزه ات را از دست پر رحمت تر خويش همراه با پاكدامني، و نه از دست خلايق پستت [به ما ارزاني دار].

خداوندا، در ديده ام روشنايي، و در دينم بصيرت و روشندلي، و در عملم اخلاص، و در روزي ام وسعت، و يادت را در شبانه روز بر زبانم قرار ده، و سپاسگزاري از خويش را پيوسته و تا زماني كه در اين دنيا پاينده ام داشته اي، ارزاني ام دار، خداوندا، هرگز مرا در آنجا كه نهي فرموده اي [يعني گناهان و غفلت] نياب، و آنچه را كه عطا فرموده اي پرخير و بركت گردان، و هنگامي كه جانم را مي ستاني بر من رحم آر، براستي كه تو بر هر چيز توانايي.

در اين صورت، خداوند، تمام گناهان او را آمرزيده، و از همان لحظه و روز و ماه و سال تا سال ديگر، از ناداري، نيازمندي، ديوانگي، جذام، پيسي، مرگ بد و از هر گرفتاري و بلايي كه از آسمان به زمين فرو مي آيد عافيت مي بخشد. و براي او در برابر اين عمل شهادت به كلمه ي اخلاص «لا اله الا الله» همراه با ثواب آن تا روز قيامت نوشته مي شود، و ثواب و پاداش آن مسلماً بهشت است.

راوي مي گويد: عرض كردم: آيا اين ثوابها و نتايج براي كسي است كه آن را در هر روز، تا يك سال بگويد؟ فرمود: خير، اينها براي كسي است كه از امسال تا سال ديگر يك بار آن را گفته باشد، همه ي آن ثوابها براي او نوشته مي شود، و تا مثل همان روز و لحظه و ماه از امسال تا سال ديگر كه گردش كند و فرارسد، او را كفايت مي كند.

3- از دعاهايي كه سزاوار است انسان بعد از سلام همه نافله هاي ظهر بخواند، اين دعاست:

«أللهم، اني ضعيف فقو [ني] في رضاك ضعفي، و خذ الي الخير بناصيتي، و اجعل الايمان منتهي رضاي، و بارك لي فيما قسمت لي، و بلغني برحمتك كل الذي أرجو منك، و اجعل لي وداً و سروراً للمؤمنين، و عهداً عندك.»

- خداوندا، براستي كه من ناتوانم، پس در خشنودي خويش ناتواني ام را مبدل به نيرومندي گردان، و موي پيشاني [و تمام وجودم] را بگير و به سوي خير و خوبي رهسپارم ساز، و ايمان را منتهاي خشنودي ام قرار ده، و آنچه را كه براي من مقدر فرموده اي



[ صفحه 247]



مبارك گردان و با رحمت خويش مرا به تمام آنچه كه از تو آرزو دارم نايل گردان، و دوستي من و شادماني از من را در دل مؤمنان، و عهد و پيماني در نزد خويش براي من قرار ده.

4- از دعاهايي كه در تعقيب هر دو ركعت از نوافل ظهر خوانده مي شود اين دعاست، كه آن را با صداي بلند مي خواني:

«رب، صل علي محمد و آله، و أجرني من السيئآت، و استعملني عملاً بطاعتك، و ارفع درجتي، برحمتك، يا ألله، يا رب، يا رحمن، يا رحيم، يا حنان، يا منان، يا ذاالجلال و الاكرام، أسألك رضاك و جنتك، و أعوذبك من نارك و سخطك، أستجير بالله من النار.»

- پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از گناهان و بديها در پناه خويش درآور، و در عمل به طاعت خويش بكارم گير، و منزلتم را به رحمت خويش رفيع گردان، اي خدا، اي پروردگار، اي رحمان، اي رحيم، اي بسيار مهربان، اي بسيار بخشنده، اي صاحب بزرگي و بزرگواري، از تو خشنودي و بهشتت را خواهانم، و از آتش جهنم و ناخشنودي ات به تو پناه مي برم، به خدا پناه مي برم از آتش جهنم.

5- اينك روايتي مفصل پيرامون دعاهايي كه در تعقيب هر دو ركعت از نافله هاي ظهر خوانده مي شود، ذكر مي كنيم:

عبدالله بن حسن بن حسن بن نقل از مادرش فاطمه، دختر امام حسن عليهاالسلام و او از پدر بزرگوارش حسن بن علي - صلوات الله عليهما - روايت مي كند: «رسول خدا صلي الله عليه و آله پيوسته اين دعا را بين دو ركعت از نماز نافله ي ظهر مي خواند: