در روايت آمده كه امام صادق عليه السلام فرمود: «در نماز نافله ي ظهر، در دو ركعت نخست سوره ي اخلاص و جحد [1] و در ركعت سوم «قل هو الله أحد» و آية الكرسي، و در ركعت چهارم «قل هو الله أحد» و آخر سوره ي بقره [2] و در ركعت پنجم «قل هو الله أحد» و آيات آخر سوره ي آل عمران يعني آيات (ان في خلق السموات و الأرض» [3] ، و در ركعت ششم «قل هو الله أحد» و آيه ي سخره [4] ، و در ركعت هفتم «قل هو الله أحد» و آياتي كه در سوره ي انعام است يعني «و جعلوا لله شركآء الجن و خلقهم) [5] و در ركعت هشتم «قل هو الله أحد» و آخر سوره ي حشر يعني (لو أنزلنا هذا القرآن علي جبل) [6] تا آخر سوره را قرائت كن. و بعد از تمام كردن نماز، 7 بار بگو:

[ صفحه 231]

«أللهم، مقلب القلوب و الأبصار، ثبت قلبي علي دينك و دين نبيك، و لا تزغ قلبي بعد اذ هديتني، وهب لي من لدنك رحمة، انك أنت الوهاب، و أجرني من النار، برحمتك.»

- خداوندا، اي گرداننده ي دلها و ديدگان، دلم را بر دين خود و آيين پيامبرت استوار گردان، و قلبم را بعد از آنكه هدايت فرمودي منحرف مفرما، و از جانب خويش رحمتي به من ارزاني دار، كه بي گمان تويي بسيار بخشنده، و مرا به رحمت خويش، از آتش جهنم در پناه خود درآور.

سپس هفتاد بار از آتش جهنم به خدا پناه ببر و بگو:

«أستجير بالله من النار.»

- از آتش جهنم به خدا پناه مي برم.

[1] يعني سوره ي «قل يا أيها الكافرون».

[2] ظاهراً مقصود دو آيه ي آخر اين سوره يعني از (آمن الرسول بما أنزل اليه) تا آخر سوره است.

[3] آل عمران (3): 190 - ظاهراً مقصود خواندن تمام اين آيه تا آخر آيه 194 مي باشد.

[4] ظاهراً مقصود آيه ي 54 سوره ي اعراف (7) است كه پيرامون مسخر بودن تمام موجودات در برابر امر خداوند - عزوجل مي باشد.

[5] انعام (6):100.

[6] حشر (59): 21.