اگر انسان در بيابان بود و پس از جستجو آب پيدا نكرد، يا عذري در ترك طهارت با آب براي نماز داشت (مانند برخي از عذرهايي كه بدان اشاره نموديم) كيفيت تيمم براي طهارت از حدث اصغر (بدل از وضو) آن است كه نخست تيمم كننده كف دو دستش را بر خاك زده، سپس آنها را به هم بزند تا گرد و غبار آنها بريزد، آنگاه كف دستها را بر پيشاني اش، (از ابتداي جلوي سر [و رستنگاه مو] تا آخر بيني، يعني تا سر آن) بكشد، و پس از آن كف دست چپش را روي دست راستش (از اول دست راست تا سر انگشتان)، و كف دست راستش را روي دست چپش (از اول دست چپ تا سر انگشتان) بكشد.

و وقتي اينها را انجام داد، وارد شدن در نماز و عباداتي كه به طهارت احتياج دارد، مباح و جايز مي گردد.

نيز اموري كه وضو را باطل مي كند، و علاوه بر آنها امكان طهارت با آب و وضو گرفتن، تيمم را باطل مي كند.



[ صفحه 117]