جمع آوردن «انا» و «أنزلنا» براي بزرگداشت مقام حق تعالي و به جهت آن است كه او مبدأ تنزيل اين كتاب شريف مي باشد. شايد هم صيغه ي جمع اشاره به جمع اسماء باشد از اين جهت كه اين كتاب، صورت احديت جمع همه ي اسماء و صفات، و معرف مقام مقدس حق با تمام شئون و تجليات است. به عبارت ديگر اين صحيفه ي نوراني صورت «اسم اعظم» است؛ همان طور كه انسان كامل نيز صورت اسم اعظم مي باشد. در اصل حقيقت قرآن و انسان كامل در عالم غيب يكي است. در اين عالم هم به ظاهر از يكديگر جدا شده اند؛ ولي از جهت معنا در اين عالم هم يكي هستند كه يكي از معاني حديث ثقلين كه مي فرمايد: «كتاب خدا و عترت من از هم جدا نمي گردند تا در كنار حوض (كوثر) بر من وارد شوند» [1] همين است. همان طور كه خداوند با دست جمال و جلال، گل آدم و انسان كامل را سرشت، با دست جمال و جلال، كتاب كامل و قرآن جامع را نيز نازل فرمود. از اين رو قرآن قابل نسخ نيست؛



[ صفحه 204]



زيرا كه اسم اعظم و مظاهر او ازلي و ابدي است. تمام شرايع هم به شريعت و ولايت محمديه دعوت كرده اند.