العروة الوثقي، ج 1، في غايات الوضوء.

وضو:

- وضويي كه شرط صحت عمل است: مانند وضو براي نماز، طواف، سجده و تشهد فراموش شده اگر بين آن ها و نماز حدثي از او سر زده مثلا بول كرده است.

- وضويي كه شرط كمال عمل است: مانند وضو براي قرائت قرآن.

- وضويي كه براي جواز مس كردن چيزي است: مانند وضو براي مس خطوط قرآن كريم و...

- وضويي كه شرط تحقق عمل است: مانند وضو براي با طهارت بودن.

- وضويي كه براي رفع كراهت عمل است: مانند غذا خوردن در حال جنابت كه پس از وضو گرفتن، آن كراهت برداشته مي شود.

- وضويي كه هيچ كدام از انگيزه هاي قبل در آن موجود نيست؛ مانند وضويي كه با نذر واجب مي شود و وضويي كه به عنوان مستحب نفسي انجام مي شود كه حضرت امام قدس سره نسبت به هر دو اشكال كرده اند.