يقين به حقايق با عظمتي چون آفريدگار جهان، پيامبران الهي و رستاخيز، نوعي تعهد در انسان پديد مي آورد و ميزان مصونيت او را در برابر يورش فرهنگي بيگانگان افزايش مي دهد. به عبارت ديگر، تقويت باورهاي ديني و پي ريزي بينشي درست در زمينه مذهب مي تواند چون سنگري نفوذناپذير مردم را در برابر بمباران فرهنگي دشمن محافظت كند و سودجويان غرب را ناكام و نااميد سازد. [1] .

بي ترديد، چنين ايماني جامعه را به جهت گيري صحيح رفتاري رهنمون مي شود و از كژروي و ناهنجاري ها باز مي دارد. قرآن كريم در اين باره مي فرمايد:

«... يهديم ربهم بايمانهم... [2] .

«پروردگارشان به سبب ايمانشان هدايتشان مي كند.»



[ صفحه 116]



نگاهي به سرنوشت انديشمنداني كه سال ها در اروپا و آمريكا به كسب دانش و تخصص پرداخته و پاي بندي خود را به اصول اعتقادي و مباني فكري اصيل خود هم چنان حفظ كرده و پس از بازگشت به ميهن اسلامي نيز مردم را به پيروي از آن فرا خوانده اند، به خوبي روشنگر اين حقيقت است كه ايمان درست و اعتقاد راسخ به اصول دين، انسان را در برابر امواج فساد مقاوم مي كند. بر اين اساس، دستگاه هاي مذهبي چون حوزه هاي ديني، رسالتي بزرگ را بر عهده دارند و بايد پرداختن به اصول دين و تقويت باورهاي مردم را بيش از پيش مورد توجه قرار دهند.

البته در كنار پرورش نهال ايمان و تقويت آن در دل هاي مردم، آگاه ساختن آنان به مسائل روز و آشكار ساختن هدف شوم دشمنان در يورش فرهنگي نيز ضروري است.

دشمن به تجربه دريافته است كه مي تواند با زحمت كم تر، ابتدا از دروازه ي دل ها و انديشه ها و خواسته هاي آدمي بگذرد و به درون افكار و انديشه ها راه يابد و پس از آن به آساني آن چه را كه مي خواهد در اختيار بگيرد، يعني فتح مغزها و انديشه ها، فتح آرمان ها و ايمان ها و در يك كلام فتح فرهنگ ها. اگر چنين شود، آن گاه خود آدم ها دروازه را از داخل به روي آنان باز خواهند كرد. [3] .



[ صفحه 117]