در قرآن كريم لفظ «صلات» 61 مرتبه آمده، و در كل از مشتقات ريشه ي «صلو» 124 مورد به چشم مي خورد. كلمه ي «زكات» به همين مفهوم خاص، 32 مرتبه آمده، كه در 26 مورد همراه با كلمه «صلات» است. [1] .

در اين جا آياتي مورد اشاره و بررسي مختصر قرار گرفته كه صلات و زكات به عنوان مفعول يا مضاف اليه براي فعل يا كلمه اي (به ترتيب): از مصدر اقامه و ايتاء و به دنبال يكديگر آمده اند. هم چنين در دو آيه از سوره ي مريم، اين دو كلمه بدون همراهي آن دو مصدر، و به صورت «امر نبوي» يا «توصيه ي الهي» ذكر شده است. يك آيه در مورد حضرت عيسي عليه السلام:

و جعلني مباركاً اين ما كنت و اوصني بالصّلوة و الزّكوة ما دمت حيّاً.

و هر جا كه باشم مرا با بركت ساخته، و تا زنده ام به نماز و زكات



[ صفحه 86]



سفارش كرده است. (مريم / 31)

و در جايي ديگر در مورد حضرت اسماعيل عليه السلام:

و كان يأمر اهله بالصّلوة و الزكوة و كان عند ربّه مرضياً

و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مي داد و همواره نزد پروردگارش پسنديده [رفتار] بود... (مريم / 55)



[ صفحه 87]