داخل شدن در بهشت


يكي ديگر از آثار و بركات مشترك نماز و محبت به اهل بيت رسيدن به بهشت و برخورداري از نعمت هاي مادي و معنوي آن است. در اين زمينه نيز احاديث بسياري نقل شده است:

رسول اللّه صلي الله عليه و آله و سلم: «قال اللّه عزّوجّل: انّ لعبدي عليّ عهداً إن اقام الصّلاة لوقتها أن لا اعذّبه و ان أدخله الجنّة بغير حساب.» [1] .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد: خداي فرمود: براي بنده ام تعهد كرده ام، اگر نماز را در وقتش برپا دارد، كيفرش ندهم و او را بي محاسبه وارد بهشت كنم.»

امام صادق عليه السلام: «من قبل اللّه منه صلاةً واحدةً لم يعذّبه، و من قبل منه حسنةً لم يعذّبه.» [2] .

امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند از هر كس يك نماز را بپذيرد، عذابش نمي كند. و از هر كس يك كار نيك بپذيرد، كيفرش نمي دهد.

امام صادق عليه السلام: «يؤتي بالشيخ يوم القيامة فيدفع اليه كتابه ظاهرة ممّا يلي الناس لا يري الاّ مساوي. فيطول ذلك عليه، فيقول: يا ربّ أتأمرني الي النّار؟ فيقول الجبّار جلّ جلاله: يا شيخ انّي أستحيي ان اُعذّبك و قد كنت تصلّي في دار الدنيا، اذهبوا بعبدي الي الجنّة.» [3] .

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: روز قيامت پيرمرد را مي آورند و نامه ي عملش را آشكارا و پيش روي مردم به او مي دهند، در حالي كه جز بدي



[ صفحه 26]



در آن ديده نمي شود، پس بر او گران مي آيد و مي گويد: «اي پروردگار من آيا فرمان مي دهي مرا به دوزخ برند؟ پس خداي بزرگ- جلّ جلاله- مي گويد: «اي پير! من شرم مي كنم تو را كيفر دهم و حال آن كه تو در دنيا براي من نماز مي گزاردي؛ بنده ام را به بهشت ببريد.»

حُذيفة: «رأيت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم اخذ بيد الحسين بن عليٍ فقال: «ايّهاالنّاس جدّ الحسين اكرم علي الله من جدّ يوسف بن يعقوب؛ و إنّ الحسين في الجنّة و أباه في الجنّة و امّة في الجنّة و اخاه في الجنّة و محبّهم في الجنة و محبّ محبّهم في الجنّة.» [4] .

حذيفه مي گويد: پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم را ديدم كه دست حسين بن علي عليه السلام را گرفت و فرمود: «اي مردم، جدّ حسين در نزد خدا از جد يوسف پسر يعقوب با كرامت تر است و همانا حسين و پدر و مادر و برادر و دوست داران آن ها و دوست داران دوست داران آن ها همگي در بهشت هستند.»

رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم: «يا عليّ، من احبّ ولدك فقد احبّك. و من احبّك فقد احبّني و من احبّني فقد احبّ الله، و من احبّ اللّه ادخله الجنّة. و من ابغضهم فقد ابغضك و من ابغضك فقد ابغضني و من ابغضني فقد ابغض الله و من ابغض اللّه كان حقيقاً علي اللّه أن يدخله النّار.» [5] .

رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: «اي علي، هر كس فرزندانت را دوست بدارد همانا تو را دوست داشته است و هر كس تو را دوست بدارد همانا مرا دوست داشته و هر كس مرا دوست داشته باشد همانا



[ صفحه 27]



خداوند را دوست دارد. و هر كس كه خدا را دوست بدارد حق تعالي او را وارد بهشت مي كند و هر كس فرزندانت را دشمن بدارد پس همانا تو را دشمن داشته و هر كس تو را دشمن بدارد همانا مرا دشمن داشته و كسي كه مرا دشمن بدارد، همانا حق تعالي را دشمن داشته و هر كس خدا را دشمن بدارد، پس بر خدا است كه او را داخل آتش كند.

رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم: «من احبّنا بقلبه و أعاننا بيده و لسانه كنت أنا و هوَ في علّييّن و من احبّنا بقلبه و أعاننا بلسانه و كفّ يده فهو في الدّرجة التي تليها و من احبّنا بقلبه و كفّ عنّا لسانه و يده فهو في الدّرجة الّتي تليها.» [6] .

رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كس ما را با قلبش دوست بدارد و با دست و زبانش ياري كند، پس من و او در عليين با هم خواهيم بود و هر كس ما را با قلبش دوست بدارد و با زبانش كمك كند و دست از كمك ما بردارد در درجه ي پايين تري خواهد بود و هر كس ما را با قلبش دوست بدارد و زبان و دستش را نگه دارد، پس در درجه پايين تري خواهد بود.

رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم: «في الجنّة ثلاث درجاتٍ و في النّار ثلاثُ دركاتٍ فأعلي درجات الجنّة لمن احبّنا بقلبه و نصرنا بلسانه و يده و في الدّرجة الثّانية من احبّنا بقلبه و نصرنا بلسانه و في الدّرجة الثالثة من احبّنا بقلبه.» [7] .

رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: در بهشت سه درجه و در آتش سه دركه است. پس بالاترين درجات بهشت براي كسي است كه ما را با قلبش دوست بدارد و با زبان و دستش ياري كند و در درجه ي دوم كسي است كه با قلبش دوست بدارد و فقط با زبانش ياري كند و در درجه ي سوم كسي است كه تنها با قلبش ما را دوست داشته باشد.



[ صفحه 28]




پاورقي

[1] كنزالعمال / ج7 / ص 312 به نقل از الصلاة في الكتاب و السنّة / ص 152.

[2] الكافي / ج 3 / ص 266، التهذيب / ج 2 / ص 238.

[3] مشكاةالانوار / ص 296.

[4] مقتل الحسين للخوارزمي / ج 1 / ص 67 به نقل از اهل البيت في الكتاب و السنّة / ص 440.

[5] دررالاحاديث النبويه / ص 51 به نقل از اهل البيت في الكتاب و السنّة / ص 441.

[6] احقاق الحق / ج 9 / ص 484.

[7] المحاسن / ج 1 / ص 153.


بازگشت