مطالعه شرح حال يكي از شاگردان استاد بزرگوار، شيخ محمود عتيق، مشهور به، حاج ملا آقاجان، كه شرح حال مختصر او در كتاب لقاء الله بيان گرديده است، مي تواند نمونه تجربي خوبي براي تأييد اين حقيقت باشد.

او در خاطراتش مي نويسد:

... يكي از تأكيدات استاد بزرگوار رحمت الله عليه آن بود كه نماز بايد به طور صحيح برگزار شود؛ زيرا اگر نماز به طريقي كه ائمه معصومين عليهم السلام بيان فرموده اند، برگزار گردد، آثار سودمندي عايد انسان مي شود.

من هم سعي مي كردم در نمازهايم كلام ارزشمند پيامبر بزرگوار صلي الله عليه و آله و سلم را عملي سازم كه فرموده اند:

«خدا را چنان عبادت كن كه گويي او را مي بيني، اگر تو او را نمي بيني، او تو را مي بيند.»

عمل نمودن به اين روايت ارزشمند، مي تواند لطف زيادي را نصيب انسان بگرداند و در قلب انسان ادراك برتر ايجاد كند. ادراكي كه انسان را قادر مي سازد حقايقي را كه انسانها با



[ صفحه 139]



چشم نمي توانند مشاهده كنند، نظاره كند.

عمل نمودن به اين كلام گهربار، مي تواند چشم قلب انسان را بگشايد و انسان مشاهده گر عالمي باشد كه افراد عادي قادر به مشاهده آن نمي توانند باشند.

براساس عمل نمودن به اين رهنمود ارزشمند، لطف خداي تعالي نصيب من نيز گرديد و خداوند متعال چشم قلب مرا گشود و حقايقي را مشاهده كردم كه در وهم نمي گنجد؛ زيرا براساس عمل نمودن به اين روايت ارزنده، متوجه موضوع بسيار باارزشي شدم.

در اثر برگزاري چنين نمازي، گاهي چنان لطفي از سوي خداي تعالي به اين بنده ي حقير مي شد كه احساس مي كردم در حال نماز، خداوند متعال واقعا مرا مي بيند و من واقعا خداوند متعال را مي بينم.

اين موضوع بارها و بارها در اثر خشوع و توجه قلبي، در نمازهايم اتفاق مي افتاد و اين لطف بي نهايت خداوند متعال بود كه شامل حال من شده بود.

به طور يقين رسيدن به اين مرحله، جز با راهنمايي هاي استاد بزرگوار رحمت الله عليه و عمل نمودن به سفارشات ائمه معصومين عليهم السلام نمي توانست بوجود آيد.

اين مرحله يكي از با شكوه ترين و شوق انگيزترين مراحل تكامل نفس مي تواند بشمار آيد كه براساس آن خداوند متعال چشم قلبي انسان را مي گشايد و او مشاهده گر چنين صحنه هاي باشكوه مي شود.

باز شدن چشم قلب من تنها در نماز خلاصه نمي شد، بلكه بر اثر لطف خداي تعالي و توجهات ائمه معصومين عليهم السلام مشاهده گر صحنه هاي بسيار باشكوهي نيز بودم.

در مسافرتي كه به حضور مولاي بزرگوار، امام رضا عليه السلام مشرف شده بودم، در يك صبحگاه، قبل از نماز صبح، تصميم گرفتم به زيارت آن بزرگوار بشتابم. در حضور آن بزرگوار به خواندن زيارت آن بزرگوار پرداختم. در همين لحظات بود كه بانگ اذان صبح در آن فضاي ملكوتي طنين افكند و من با كسب اجازه از آن بزرگوار، به سوي مسجد گوهرشاد حركت كردم و با نمازگزاران مشغول خواندن نماز شدم.

لحظه اي كه نماز به پايان رسيد، حادثه بسيار باشكوهي اتفاق افتاد؛ زيرا متوجه شدم نور مبارك آن بزرگوار، تمام صحن مسجد را فراگرفته است.

برخاستم و به مولاي بزرگوار سلام عرض كردم و از اين همه لطف آن بزرگوار



[ صفحه 140]



سپاسگزاري نمودم.

در مسافرتي عرفاني ديگر، براساس لطفي كه خداوند متعال نصيبم فرمود، موفق به زيارت خانه خدا شدم.

در اين سفر خاطره انگيز، چنان لطفي نصيبم گرديد كه بيان آن شايد در نظر بعضي افراد اغراق آميز باشد، اما لطفي كه در اين سفر شامل حال من گرديد، برايم بسيار شوق انگيز و نشانه لطف بي پايان ائمه معصومين عليهم السلام بود.

زماني كه در مدينه منوره قدم به مسجد النبي صلي الله عليه و آله و سلم گذاشتم، با كمال حيرت، نور مبارك مولاي بزرگوار، حضرت ولي عصر ارواحنا له الفدا را مشاهده كردم كه تمام آن مسجد باشكوه را فراگرفته بود، به طوري كه به هر قسمت از مسجد نگاه مي كردم، نور مبارك آن بزرگوار را مشاهده مي نمودم.

در كنار در ايستادم و به آن بزرگوار سلام و عرض ادب كردم.

اكنون كه به آن لحظات مي انديشم، درمي يابم كه به طور يقين در آن لحظه روحاني، آن بزرگوار در آن مكان مقدس حضور داشتند و حضور آن بزرگوار موجب شد كه من آن بزرگوار را بصورت نور مشاهده كنم.

سفر مدينه به پايان رسيد و با بستن احرام در ميقات به سوي خانه خدا روانه گشتيم.

مشاهده كعبه، شور خاصي در قلب من ايجاد كرده بود و اين شور و هيجان وقتي به شدت خود رسيد كه در لحظه ورود به آن مكان مقدس، بار ديگر لطف خداي تعالي نصيب من گرديد و در همين لحظات، نور مبارك مولاي بزرگوار، اميرالمؤمنين عليه السلام را مشاهده كردم كه تمام آن محيط روحاني را پر كرده بود.

سخن گفتن از اين همه لطف بي پايان خداوند متعال، بسيار دشوار است و باور نمودن آن، براي افرادي كه چشم قلبشان گشوده نشده است، اندكي ناباورانه به نظر مي رسد.

اما من اين همه لطف بي نهايت خداوند متعال را، در برگزاري نماز خاشعانه و با حضور قلبي كه براساس رهنمود پيامبر بزرگوار صلي الله عليه و آله و سلم مي باشد، جستجو مي كنم؛ زيرا با برگزاري چنين نمازي است كه خداوند متعال چشم قلب انسانها را مي گشايد و آنها مي توانند حقايقي را نظاره گر باشند كه افراد عادي نمي توانند آنها را مشاهده كنند.



[ صفحه 141]