بارخداوندا كه ما بندگان ضعيف را بي سابقه ي خدمت و طاعتي يا احتياج به بندگي و عبادتي با تفضل و عنايت و محض رحمت و كرامت لباس هستي پوشانيدي، و به انواع نعمت هاي روحاني و جسماني و اصناف رحمت هاي



[ صفحه 103]



باطني و ظاهري مفتخر فرمودي، بي آن كه از نبود ما خللي در قدرت و قوت تو راه يابد، يا از بود ما به عظمت و حشمت تو چيزي افزايد، اكنون كه سرچشمه ي رحمانيت تو جوشيد و چشم خورشيد جمال جميل تو درخشيد و ما را به بحار رحمت مستغرق و به انوار جمال منور فرمود، نقايص و خطيئات و گناهان و تقصيرات ما را نيز به نور توفيق باطني و دستگيري و هدايت سري جبران فرما، و دل سر تا پا تعلق ما را از تعلقات دنياويه برهان و به تعلق به عز قدس خود آراسته نما.

بارالها! از طاعت ما ناچيزان بسطي در ملك تو حاصل نشود، و از سرپيچي ما نقصي در مملكتت راه نيابد، و از عذاب و شكنجه ي گناهكاران نفعي به تو عايد نگردد، و از بخشش و رحمت افتادگان نقصاني در قدرت تو حاصل نشود، عين ثابت خطاكاران طالب رحمت است و فطرت ناقصان طلبكار تماميت، تو خود با لطف عميم با ما رفتار فرما و به سوء استعداد مانظر نفرما.

«الهي، ان كنت غير مستأهل لرحمتك، فانت اهل ان تجود علي بفضل سعتك. الهي، قد سترت علي ذنوبا في الدنيا، و انا احوج الي سترها علي منك في الاخري، الهي، هب لي كمال الانقطاع اليك؛ و انر ابصار قلوبنا بضياء نظرها اليك حتي تخرق ابصار القلوب حجب النور، فتصل الي معدن العظمة». [1] .

تا اينجا به تقدير الهي - جل و علا - كلام ما ختم شد، حامدا شاكرا علي نعمائه، مصليا علي محمد و آله الطاهرين.

به تاريخ روز دوشنبه دوم ربيع الثاني هزار و سيصد و شصت و يك (1361) قمري. [2] ...................................................................................................................................................................................