در زمان پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مسلمانان كمي در تهي دستي و فقر بودند و گرسنگي و كمبود مواد غذائي فشاري بر مردم وارد كرده بود، و از طرفي بعضي وقتها كاروانهاي غذا با سر و صداي زياد و طبل و غيره به مدينه مي آمدند تا اينكه روز جمعه اي بود و مسلمانان براي نماز جمعه پشت رسول اكرم صلي الله عليه و آله جمع بودند و پيامبر صلي الله عليه و آله مشغول ايراد خطبه هاي نماز جمعه شد ناگهان خبر آمد كه يك قافله تجارتي به مدينه آمده است و سر و صداي زيادي از بيرون شنيده مي شد، مسلمانان براي تهيه ي طعام از مسجد بيرون آمدند و تنها چند نفر با پيامبر صلي الله عليه و آله ماندند، مسلمانان فكر مي كردند كه اگر دير بجنبند، ديگران طعام را تمام كرده و براي آنها چيزي باقي نمي ماند، به همين خاطر نماز را ترك نموده و به سوي كاروان تجارتي رفتند.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله: سوگند به خدائي كه جانم در دست اوست اگر شما چند نفر هم از مسجد بيرون مي رفتيد و كسي در مسجد نمي ماند آتش و عذاب الهي سراسر اينجا را فرا مي گرفت و همه ي شما را از بين مي برد.



[ صفحه 192]