مصائب عاشورا براي حضرت زينب عليهاالسلام بسيار سنگين بود ولي حضرت زينب عليهاالسلام همچون كوهي استوار در برابر مصائب ايستاد و خم به ابرو نياورد!

به نگهباني اسيران پرداخت، به گرد آوردن زنان و كودكان پرداخت، به جمع آوري گمشدگان در بيابان پرداخت به پرستاري بيمار ناتوان پرداخت.

پس از آن كه از اين كارها فراغت يافت و از سلامت همه اطمينان حاصل كرد به عبادت پرداخت و نماز شب به جاي آورد. آنقدر ناتوان و كوفته شده بود كه نتوانست ايستاده بخواند، نماز شب را نشسته به جاي آورد و با خداي خود به راز و نيار پرداخت. [1] .