شهيد محراب مرحوم صدوقي گويد: «ما مسافرتهايي با امام (ره) كرده ايم، در مسافرت مشهد يك اخلاق پدرانه اي نسبت به ما مبذول مي داشتند. وقتي از ارض اقدس برمي گشتيم در بين راه روسها براي بازرسي جلوي ماشين ما را گرفتند - در آن زمان قسمتهايي از ايران زير نظر دولتهاي شوروي و آمريكا و انگلستان



[ صفحه 178]



بود - همگي پياده شديم و چون امام از اول تكليف، مراقب نماز شب بودند و اين عمل، صد در صد از ايشان ترك نشده، بعد از پياده شدن خواستند كه نماز شب بخوانند. آن جا كه وسط بيابان بود آبي وجود نداشت. يك وقت نگاه كرديم كه آبي جاري شد و ايشان آستين بالا زد و وضو گرفت. بعداً نفهميديم كه تا ايشان نمازش تمام شد آب بود يا نه. به هر حال ما در آن سفر يك چنين كرامتي از ايشان ديديم. [1] .