در يكي از نشريه ها از قول فرزند امام خميني آمده است:

1- شبي كه از پاريس عازم ايران بوديم، امام در هواپيما براي نماز شب برخاست و چنان مي گريستند كه خدمه تعجب كرده بودند! و شنيدم پرسيده بودند، آيا امام از چيزي ناراحت هستند، من گفتم كار هر شب امام است.

2- وقتي كه امام را از قم براي زندان بردند، امام با حالتي نماز شب خواندند كه يكي از همراهان (مثل اينكه سرگرد عصار بود) بعدًا به من گفت كه ما تحت تأثير شديد نماز شب امام، واقع شديم و يكي از آنها تا تهران گريه كرده بود!!

3- روزي كه از نجف عازم كويت شديم، ساعت 4 صبح و شايد هم زودتر بود، درست بعد از اذان صبح و بعد از آن همه گرفتاريها 12 ساعت و شايد بيشتر، سرانجام، امام در هتل بصره استراحت كردند. دو ساعت نخوابيده بودند كه ساعتشان زنگ زد و بيدار شدند و نماز شب خواندند و بعد هم نماز صبح را بجا آوردند. [1] .



[ صفحه 172]