حضرت علي عليه السلام فرمود: خوشبخت و سعادتمند آنكه فرائض پروردگار خويش را انجام دهد، رنج ها را مانند سنگ آسيا، خورد كند، شب هنگام از خواب دوري گزيند، آن گاه كه سپاه خواب، حمله مي آورد، زمين را فرش و دست خود را بالش، قرار مي دهد!

در زمين گروهي كه بيم بازگشت، خواب از چشمهايشان ربوده و پهلويشان، جا خالي كرده است و لبهايشان به ذكر پروردگارشان، در زمزمه است، ابرهاي گناهان بر اثر استغفار مداوم آنان، برطرف شده است، آنان حزب خدا، همانا تنها آنان رستگارند. [1] .