در يكي از نشريات از قول فرزند امام (ره) نقل شده: روز اولي كه شاه رفت ما نوفل لوشاتو بوديم. نزديك به سيصد الي چهارصد خبرنگار اطراف منزل امام جمع شده بودند. تختي



[ صفحه 154]



گذاشتند و امام روي آن ايستادند. تمام دوربين ها كار مي كرد. قرار بود هر چند نفر خبرنگار، يك سئوال بكنند. دو سه سئوال از امام شد كه صداي اذان ظهر شنيده شد. بلافاصله امام آنجا را ترك كردند و فرمودند: وقت فضيلت نماز ظهر مي گذرد. تمام حاضرين از اينكه امام بدون جهت صحنه را ترك كردند متعجب شدند. كسي از امام خواهش كرد كه چند دقيقه اي صبر كنيد تا حداقل چهار پنج سئوال ديگر بكنند. امام با ناراحتي فرمودند به هيچ وجه نمي شود و رفتند. [1] .