آيت الله رضا استادي مي گويد:

يكي از رواياتي كه مي تواند اهميت نماز را در سطحي خيلي عالي بيان كند روايتي است كه كمتر در تاريخ اين حديث را شنيدم. رسول خدا صلي الله عليه و آله به اميرمؤمنان فرمود: «لئن يهدي الله بك رجلاً» اگر خداي متعال توسط تو يك نفر را هدايت كند بهتر است از دنيا



[ صفحه 148]



و آنچه در دنيا هست، يعني مفاد حديث اين است كه از هدايت كردن انسان، كاري بالاتر پيدا نمي كنيم. مهمترين، با ارزش ترين و ارزنده ترين كار هدايت يك انسان است. اين مقدمه را داشته باشيد. امام هشتم عليه السلام با عمران صابي مباحثه مي كردند اين روايت در احتجاجات بحار است. عمران صابي خيلي پر مدعا بود. مي گفت: با بسياري از افراد صحبت كردم ولي قانع نشدم.

امام هشتم عليه السلام با او مشغول احتجاج و گفتگو شد به جائي رسيد كه عمران پر مدعا كم كم حالت پذيريش در او پيدا شد. در اين هنگام مؤذن صدا به اذان بلند كرد.

امام هشتم عليه السلام فرمود: حضرت الصلوة وقت نماز فرا رسيد.

عمران گفت: آقا قد لان قلبي دلم نرم شده الآن است كه اگر يك قدري ادامه بدهيد شايد مسلمان بشوم.

امام حاضر نشد گفت نماز مي خوانيم بر مي گرديم. وقتي كه مقايسه كنيم با كارهائي كه من و افرادي مثل من مي گويند كار مهمي داشتيم و نماز را گذاشتيم براي بعد از انجام دادن كار، از زمين تا آسمان فاصله است.

امام هشتم آن هدايتي كه آن مقدار ارزش دارد و طرف هم يك دانشمند پر مدعا كه مي تواند خيلي جاها مؤثر باشد اما با توجه به اينها امام رضا عليه السلام به مأمون فرمود: حضرت الصلوة نماز مي خوانيم و بر مي گرديم و طبق روايات امام در داخل و مأمون در



[ صفحه 149]



خارج نماز را برپا داشتند و مراجعت كردند و صحبت را ادامه دادند و عمران صابي هم مسلمان شد. بنده معتقدم در مسلمان شدن او اين نماز امام رضا عليه السلام از حرف هاي آينده ي امام رضا عليه السلام شايد بيشتر مؤثر بوده است. ببينيد امام مقيد به دينش است. حاضر است از مسلمان شدن يك نفر صرف نظر كند اما نماز از بين نرود. [1] .