در روايتي چنين آمده است: يك شب اميرالمؤمنين عليه السلام تا صبح



[ صفحه 120]



مشغول عبادت بود و وقت اذان صبح فوراً نماز خود را به صورت فرادي خواند و به منزل برگشت و استراحت كرد. چون پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله حضرت را در صف نمازگزاران مشاهده نفرمود. به منزل آن حضرت آمد و از حضرت زهرا عليهاالسلام حال علي عليه السلام را جويا گرديد. فاطمه ي زهرا عليهاالسلام جريان را به پدر عرضه داشت.

حضرت فرمود: آنچه از دست او رفته است، به خاطر عدم حضور در نماز جماعت صبح بيش از آن چيزي است كه به دست آورده است از شب زنده داري و عبادت تمامي شب.

در اين هنگام علي عليه السلام از گفتگوي پيامبر و فاطمه عليهاالسلام بيدار شد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به حضرت فرمود:

يا علي، ان من صلي الصلاة في جماعة أفضل من قيام ليلة كله: اي علي! كسي كه نماز صبح را به جماعت بخواند، بهتر است از آن كه تمام شب را به عبادت برخيزد. [1] .