يكي از بزرگان گفت: خواب ديدم كه در قصر بزرگ، سلطاني بر تخت آن نشسته (در آن دنيا)، خيال كردم يكي از انبياء است. رفتم سلام كردم و گفتم: تو كيستي؟

گفت: من در دنيا حمال بودم.

گفتم: چه شد كه به اين درجه رسيدي؟

گفت: به واسطه ي دو عمل: يكي روزه، و ديگري ترك نشدن نماز جماعت.



[ صفحه 115]