حكمت نماز


امام رضا عليه السلام فرمود:

«حكمت نماز، اقرار به ربوبيت خداوند تبارك و تعالي و شريك نگرفتن براي اوست. ايستادن در پيشگاه جبروت الهي، با خواري و بيچارگي، افتادگي و اعتراف و درخواست بخشش گناهان گذشته است. صورت نهادن بر خاك در هر روز براي بزرگداشت خداوند جل جلاله است، تا به ياد او فروتن و خوار و خواهان و مشتاق فزوني دين و دنياي خود باشد.

افزون بر اين ها، نماز، ذكر خداوند عزوجل و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالك و مدبر و آفريدگارش را از ياد نبرد و گرنه سركشي و طغيان مي كند و اين در ياد كردن پروردگار عزوجل و ايستادن در پيشگاهش نهفته است، كه او را از سرپيچي نهي مي كند و از انواع فساد باز مي دارد.» [1]


پاورقي

[1] الفقيه ج 1 ص 214.


بازگشت