اسلام و وراثت


خداوند متعال در قرآن كريم مي فرمايد:

«إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعاً بَصِيراً؛ ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم و او را مي آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم. [1] »



[ صفحه 27]



آفرينش انسان از (نطفه مخلوط) ممكن است يا اشاره به اختلاط نطفه مرد و زن باشد، همان گونه كه در روايات اهل بيت(عليهم السلام) اجمالاً به آن اشاره شده است يا اشاره به استعدادهاي مختلفي باشد كه در درون نطفه قرار دارد و به وسيله عامل وراثت از طريق ژن ها منتقل مي شود يا اشاره به اختلاط مواد مختلف تركيبي نطفه است؛ چرا كه از دهها ماده ي مختلف تشكيل يافته است و يا منظور، اختلاط همه اين مواد با يك ديگر باشد كه معناي اخير از همه جامع تر و مناسب تر است. [2] .

پس قبل از آن كه علوم تأثير وراثت بر شخصيت انسان را كشف كنند، اسلام از همان آغاز، اين تأثير را براي مردم تبيين نموده است. به هرحال بشر از دير زمان متوجه اين نكته بوده است كه موجود زنده، بسياري از صفات و خصايص خود را به نسل بعد منتقل مي كند. در واقع نسل بعد، وارث صفات نسل قبل است [3] .


پاورقي

[1] سوره ي انسان، آيه ي 2، ترجمه ي آيت الله مكارم شيرازي.

[2] بابائي، احمدعلي؛ برگزيده ي تفسير نمونه، ج 5، ص 352.

[3] فلسفي، محمدتقي؛ كودك از نظر وراثت و تربيت، ج 1، ص 61.


بازگشت